σημαδεύω
Greek edit
Etymology edit
Inherited from Byzantine Greek σημαδεύω (sēmadeúō).
Pronunciation edit
Verb edit
σημαδεύω • (simadévo) (past σημάδεψα, passive σημαδεύομαι, p‑past σημαδεύτηκα, ppp σημαδεμένος)
Conjugation edit
σημαδεύω σημαδεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | σημαδεύω | σημαδέψω | σημαδεύομαι | σημαδευτώ |
| 2 sg | σημαδεύεις | σημαδέψεις | σημαδεύεσαι | σημαδευτείς |
| 3 sg | σημαδεύει | σημαδέψει | σημαδεύεται | σημαδευτεί |
| 1 pl | σημαδεύουμε, [‑ομε] | σημαδέψουμε, [‑ομε] | σημαδευόμαστε | σημαδευτούμε |
| 2 pl | σημαδεύετε | σημαδέψετε | σημαδεύεστε, σημαδευόσαστε | σημαδευτείτε |
| 3 pl | σημαδεύουν(ε) | σημαδέψουν(ε) | σημαδεύονται | σημαδευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | σημάδευα | σημάδεψα | σημαδευόμουν(α) | σημαδεύτηκα |
| 2 sg | σημάδευες | σημάδεψες | σημαδευόσουν(α) | σημαδεύτηκες |
| 3 sg | σημάδευε | σημάδεψε | σημαδευόταν(ε) | σημαδεύτηκε |
| 1 pl | σημαδεύαμε | σημαδέψαμε | σημαδευόμασταν, (‑όμαστε) | σημαδευτήκαμε |
| 2 pl | σημαδεύατε | σημαδέψατε | σημαδευόσασταν, (‑όσαστε) | σημαδευτήκατε |
| 3 pl | σημάδευαν, σημαδεύαν(ε) | σημάδεψαν, σημαδέψαν(ε) | σημαδεύονταν, (σημαδευόντουσαν) | σημαδεύτηκαν, σημαδευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα σημαδεύω ➤ | θα σημαδέψω ➤ | θα σημαδεύομαι ➤ | θα σημαδευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σημαδεύεις, … | θα σημαδέψεις, … | θα σημαδεύεσαι, … | θα σημαδευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σημαδέψει έχω, έχεις, … σημαδεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … σημαδευτεί είμαι, είσαι, … σημαδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σημαδέψει είχα, είχες, … σημαδεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … σημαδευτεί ήμουν, ήσουν, … σημαδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σημαδέψει θα έχω, θα έχεις, … σημαδεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … σημαδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … σημαδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σημάδευε | σημάδεψε, σημάδευ' 1 | — | σημαδέψου |
| 2 pl | σημαδεύετε | σημαδέψτε, σημαδεύτε2 | σημαδεύεστε | σημαδευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | σημαδεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας σημαδέψει ➤ | σημαδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | σημαδέψει | σημαδευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σημάδευ' τον ("aim at him! scar him"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms edit
- ασημάδευτος (asimádeftos, “unscarred; unaimed”)
- σημαδεμένος (simademénos, “scarred; aimed”, participle)
- see: σημάδι n (simádi, “target, mark, scar”)