στρίβω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek στρίβω (stríbō), from the ancient στρέφω (stréphō, “twist”) from the perfective stem στριψ- in the pattern of -ψ- > -β- as in κλέπτω (klépto), κλεψ- > κλέβω (klévo, “steal”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɾi.vo/
• Hyphenation: στρί‧βω

Verb

στρίβω • (strívo) (past έστριψα, passive στρίβομαι, p‑past στρίφτηκα, ppp στριμμένος)

1. to twist, turn, twirl

Conjugation

στρίβω   στρίβομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	στρίβω	στρίψω	στρίβομαι	στριφτώ
2 sg	στρίβεις	στρίψεις	στρίβεσαι	στριφτείς
3 sg	στρίβει	στρίψει	στρίβεται	στριφτεί
1 pl	στρίβουμε, [‑ομε]	στρίψουμε, [‑ομε]	στριβόμαστε	στριφτούμε
2 pl	στρίβετε	στρίψετε	στρίβεστε, στριβόσαστε	στριφτείτε
3 pl	στρίβουν(ε)	στρίψουν(ε)	στρίβονται	στριφτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έστριβα	έστριψα	στριβόμουν(α)	στρίφτηκα
2 sg	έστριβες	έστριψες	στριβόσουν(α)	στρίφτηκες
3 sg	έστριβε	έστριψε	στριβόταν(ε)	στρίφτηκε
1 pl	στρίβαμε	στρίψαμε	στριβόμασταν, (‑όμαστε)	στριφτήκαμε
2 pl	στρίβατε	στρίψατε	στριβόσασταν, (‑όσαστε)	στριφτήκατε
3 pl	έστριβαν, στρίβαν(ε)	έστριψαν, στρίψαν(ε)	στρίβονταν, (στριβόντουσαν)	στρίφτηκαν, στριφτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα στρίβω ➤	θα στρίψω ➤	θα στρίβομαι ➤	θα στριφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα στρίβεις, …	θα στρίψεις, …	θα στρίβεσαι, …	θα στριφτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … στρίψει   έχω, έχεις, … στριμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … στριφτεί   είμαι, είσαι, … στριμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … στρίψει   είχα, είχες, … στριμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … στριφτεί   ήμουν, ήσουν, … στριμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … στρίψει   θα έχω, θα έχεις, … στριμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … στριφτεί   θα είμαι, θα είσαι, … στριμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στρίβε	στρίψε, στρίφ' 1	—	στρίψου
2 pl	στρίβετε	στρίψτε, στρίφτε2	στρίβεστε	στριφτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	στρίβοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας στρίψει ➤		στριμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	στρίψει		στριφτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. στρίφ' το ("twist it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• στριμμένος (strimménos, “twisted”, participle)

Related terms

Stems στριψ-, στριφ-

• στρίψιμο n (strípsimo, “twisting”)
• στριφογυρίζω (strifogyrízo) & related
• στριφόνι n (strifóni, “kind of screw”)
• στριφτάρι (striftári) (colloquial)
• στριφτός (striftós, “twisted”)
• στρίφωμα n (strífoma)
• στριφώνω (strifóno)