φθινόπωρο
Greek
editAlternative forms
editEtymology
editLearned borrowing from Ancient Greek φθινόπωρον (phthinópōron),[1] from φθίνω (phthínō, “to lessen, to fall down, to wilt”) and ὀπώρ(α) f (opṓr(a), “last part of summer; fruit”) + -ον n (-on).[2] Doublet of φτινόπωρο (ftinóporo). Also see χινόπωρο (chinóporo).
Pronunciation
editNoun
editφθινόπωρο • (fthinóporo) n (plural φθινόπωρα)
- autumn (UK & US), fall (US) (third of the four seasons, between summer and winter)
- (figuratively) autumn (time period when someone or something is past its prime)
- Ο παππούς βρίσκεται στο φθινόπωρο της ζωής του.
- O pappoús vrísketai sto fthinóporo tis zoḯs tou.
- Grandad is in the autumn of his life.
Declension
editDeclension of φθινόπωρο
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
genitive | φθινοπώρου •, φθινόπωρου • | φθινοπώρων • |
accusative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
vocative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
Coordinate terms
editDerived terms
edit- φθινοπωριάτικα (fthinoporiátika, “in the autumn”, adverb)
- φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal, autumn”, adjective)
- φθινοπωρινός (fthinoporinós, “autumnal, autumn”, adjective)
References
edit- ^ φθινόπωρο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ φθινόπωρο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Further reading
edit- φθινόπωρο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el