φράσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• φρᾰ́ττω (phráttō) — Attic

Etymology

Unclear. The traditional connection with Latin farciō is quite uncertain.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰrás.sɔː/ → /ˈɸras.so/ → /ˈfra.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰrás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰras.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸras.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfras.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfra.so/

Verb

φρᾰ́σσω • (phrássō)

1. to fence in, hedge around, secure, fortify
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 12.263
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.256
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1375
   • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 456
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Isthmian Ode 1.95
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 15.566, (Compare Aeschylus, Seven Against Thebes 63)
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.51
   • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 798
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.70
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.35
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.268, (Compare Herodotus, Histories 7.142, Euripides, Iphigenia in Aulis 826)
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.34
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.82
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 376
   • 442 BCE, Sophocles, Antigone 235
2. to put up as a fence
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.130
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.61
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 823
   1. (of dogs) put down one's tail
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cynegeticus 3.5
3. to stop up, block
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.7
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.13
   • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes 520.19
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.99
   • 360 BCE, Plato, Timaeus 84D
   1. (figuratively) to bar, stop
      • 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 157D
      • New Testament, Epistle to the Romans 3:19, (Compare Second Epistle to the Corinthians 11:10)

Inflection

In Attic the rho and alpha are sometimes transposed (e.g. πέφαργμαι (péphargmai) for πέφραγμαι (péphragmai)).

   Present: φράσσω, φράσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φράσσω	φράσσεις	φράσσει	φράσσετον	φράσσετον	φράσσομεν	φράσσετε	φράσσουσῐ(ν)
	subjunctive	φράσσω	φράσσῃς	φράσσῃ	φράσσητον	φράσσητον	φράσσωμεν	φράσσητε	φράσσωσῐ(ν)
	optative	φράσσοιμῐ	φράσσοις	φράσσοι	φράσσοιτον	φρασσοίτην	φράσσοιμεν	φράσσοιτε	φράσσοιεν
	imperative		φρᾶσσε	φρασσέτω	φράσσετον	φρασσέτων		φράσσετε	φρασσόντων
middle/ passive	indicative	φράσσομαι	φράσσῃ, φράσσει	φράσσεται	φράσσεσθον	φράσσεσθον	φρασσόμεθᾰ	φράσσεσθε	φράσσονται
	subjunctive	φράσσωμαι	φράσσῃ	φράσσηται	φράσσησθον	φράσσησθον	φρασσώμεθᾰ	φράσσησθε	φράσσωνται
	optative	φρασσοίμην	φράσσοιο	φράσσοιτο	φράσσοισθον	φρασσοίσθην	φρασσοίμεθᾰ	φράσσοισθε	φράσσοιντο
	imperative		φράσσου	φρασσέσθω	φράσσεσθον	φρασσέσθων		φράσσεσθε	φρασσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φράσσειν				φράσσεσθαι
participle	m	φράσσων				φρασσόμενος
	f	φράσσουσᾰ				φρασσομένη
	n	φρᾶσσον				φρασσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφρασσον, ἐφρασσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρασσον	ἔφρασσες	ἔφρασσε(ν)	ἐφράσσετον	ἐφρασσέτην	ἐφράσσομεν	ἐφράσσετε	ἔφρασσον
middle/ passive	indicative	ἐφρασσόμην	ἐφράσσου	ἐφράσσετο	ἐφράσσεσθον	ἐφρασσέσθην	ἐφρασσόμεθᾰ	ἐφράσσεσθε	ἐφράσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φράξω, φράξομαι, φραχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φράξω	φράξεις	φράξει	φράξετον	φράξετον	φράξομεν	φράξετε	φράξουσῐ(ν)
	optative	φράξοιμῐ	φράξοις	φράξοι	φράξοιτον	φραξοίτην	φράξοιμεν	φράξοιτε	φράξοιεν
middle	indicative	φράξομαι	φράξῃ, φράξει	φράξεται	φράξεσθον	φράξεσθον	φραξόμεθᾰ	φράξεσθε	φράξονται
	optative	φραξοίμην	φράξοιο	φράξοιτο	φράξοισθον	φραξοίσθην	φραξοίμεθᾰ	φράξοισθε	φράξοιντο
passive	indicative	φραχθήσομαι	φραχθήσῃ	φραχθήσεται	φραχθήσεσθον	φραχθήσεσθον	φραχθησόμεθᾰ	φραχθήσεσθε	φραχθήσονται
	optative	φραχθησοίμην	φραχθήσοιο	φραχθήσοιτο	φραχθήσοισθον	φραχθησοίσθην	φραχθησοίμεθᾰ	φραχθήσοισθε	φραχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φράξειν			φράξεσθαι		φραχθήσεσθαι
participle	m	φράξων			φραξόμενος		φραχθησόμενος
	f	φράξουσᾰ			φραξομένη		φραχθησομένη
	n	φρᾶξον			φραξόμενον		φραχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φραγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	φραγήσομαι	φραγήσῃ	φραγήσεται	φραγήσεσθον	φραγήσεσθον	φραγησόμεθᾰ	φραγήσεσθε	φραγήσονται
	optative	φραγησοίμην	φραγήσοιο	φραγήσοιτο	φραγήσοισθον	φραγησοίσθην	φραγησοίμεθᾰ	φραγήσοισθε	φραγήσοιντο
							passive
infinitive							φραγήσεσθαι
participle	m						φραγησόμενος
	f						φραγησομένη
	n						φραγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφραξᾰ, ἐφραξᾰ́μην, ἐφράχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφραξᾰ	ἔφραξᾰς	ἔφραξε(ν)	ἐφράξᾰτον	ἐφραξᾰ́την	ἐφράξᾰμεν	ἐφράξᾰτε	ἔφραξᾰν
	subjunctive	φράξω	φράξῃς	φράξῃ	φράξητον	φράξητον	φράξωμεν	φράξητε	φράξωσῐ(ν)
	optative	φράξαιμῐ	φράξειᾰς, φράξαις	φράξειε(ν), φράξαι	φράξαιτον	φραξαίτην	φράξαιμεν	φράξαιτε	φράξειᾰν, φράξαιεν
	imperative		φρᾶξον	φραξᾰ́τω	φράξᾰτον	φραξᾰ́των		φράξᾰτε	φραξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφραξᾰ́μην	ἐφράξω	ἐφράξᾰτο	ἐφράξᾰσθον	ἐφραξᾰ́σθην	ἐφραξᾰ́μεθᾰ	ἐφράξᾰσθε	ἐφράξᾰντο
	subjunctive	φράξωμαι	φράξῃ	φράξηται	φράξησθον	φράξησθον	φραξώμεθᾰ	φράξησθε	φράξωνται
	optative	φραξαίμην	φράξαιο	φράξαιτο	φράξαισθον	φραξαίσθην	φραξαίμεθᾰ	φράξαισθε	φράξαιντο
	imperative		φρᾶξαι	φραξᾰ́σθω	φράξᾰσθον	φραξᾰ́σθων		φράξᾰσθε	φραξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφράχθην	ἐφράχθης	ἐφράχθη	ἐφράχθητον	ἐφραχθήτην	ἐφράχθημεν	ἐφράχθητε	ἐφράχθησᾰν
	subjunctive	φραχθῶ	φραχθῇς	φραχθῇ	φραχθῆτον	φραχθῆτον	φραχθῶμεν	φραχθῆτε	φραχθῶσῐ(ν)
	optative	φραχθείην	φραχθείης	φραχθείη	φραχθεῖτον, φραχθείητον	φραχθείτην, φραχθειήτην	φραχθεῖμεν, φραχθείημεν	φραχθεῖτε, φραχθείητε	φραχθεῖεν, φραχθείησᾰν
	imperative		φράχθητῐ	φραχθήτω	φράχθητον	φραχθήτων		φράχθητε	φραχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φρᾶξαι			φράξᾰσθαι		φραχθῆναι
participle	m	φράξᾱς			φραξᾰ́μενος		φραχθείς
	f	φράξᾱσᾰ			φραξᾰμένη		φραχθεῖσᾰ
	n	φρᾶξᾰν			φραξᾰ́μενον		φραχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφράγην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐφράγην	ἐφράγης	ἐφράγη	ἐφράγητον	ἐφραγήτην	ἐφράγημεν	ἐφράγητε	ἐφράγησᾰν
	subjunctive	φραγῶ	φραγῇς	φραγῇ	φραγῆτον	φραγῆτον	φραγῶμεν	φραγῆτε	φραγῶσῐ(ν)
	optative	φραγείην	φραγείης	φραγείη	φραγεῖτον, φραγείητον	φραγείτην, φραγειήτην	φραγεῖμεν, φραγείημεν	φραγεῖτε, φραγείητε	φραγεῖεν, φραγείησᾰν
	imperative		φράγηθῐ	φραγήτω	φράγητον	φραγήτων		φράγητε	φραγέντων
							passive
infinitive							φραγῆναι
participle	m						φραγείς
	f						φραγεῖσᾰ
	n						φραγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφραγᾰ, πέφραγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέφραγᾰ	πέφραγᾰς	πέφραγε(ν)	πεφράγᾰτον	πεφράγᾰτον	πεφράγᾰμεν	πεφράγᾰτε	πεφράγᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφράγω	πεφράγῃς	πεφράγῃ	πεφράγητον	πεφράγητον	πεφράγωμεν	πεφράγητε	πεφράγωσῐ(ν)
	optative	πεφράγοιμῐ, πεφραγοίην	πεφράγοις, πεφραγοίης	πεφράγοι, πεφραγοίη	πεφράγοιτον	πεφραγοίτην	πεφράγοιμεν	πεφράγοιτε	πεφράγοιεν
	imperative		πέφραγε	πεφραγέτω	πεφράγετον	πεφραγέτων		πεφράγετε	πεφραγόντων
middle/ passive	indicative	πέφραγμαι	πέφραξαι	πέφρακται	πέφραχθον	πέφραχθον	πεφράγμεθᾰ	πέφραχθε	πεφράγᾰται
	subjunctive	πεφραγμένος ὦ	πεφραγμένος ᾖς	πεφραγμένος ᾖ	πεφραγμένω ἦτον	πεφραγμένω ἦτον	πεφραγμένοι ὦμεν	πεφραγμένοι ἦτε	πεφραγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφραγμένος εἴην	πεφραγμένος εἴης	πεφραγμένος εἴη	πεφραγμένω εἴητον/εἶτον	πεφραγμένω εἰήτην/εἴτην	πεφραγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφραγμένοι εἴητε/εἶτε	πεφραγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφραξο	πεφράχθω	πέφραχθον	πεφράχθων		πέφραχθε	πεφράχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφραγέναι				πεφρᾶχθαι
participle	m	πεφραγώς				πεφραγμένος
	f	πεφραγυῖᾰ				πεφραγμένη
	n	πεφραγός				πεφραγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφαργμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πέφαργμαι	πέφαρξαι	πέφαρκται	πέφαρχθον	πέφαρχθον	πεφάργμεθᾰ	πέφαρχθε	πεφάργᾰται
	subjunctive	πεφαργμένος ὦ	πεφαργμένος ᾖς	πεφαργμένος ᾖ	πεφαργμένω ἦτον	πεφαργμένω ἦτον	πεφαργμένοι ὦμεν	πεφαργμένοι ἦτε	πεφαργμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφαργμένος εἴην	πεφαργμένος εἴης	πεφαργμένος εἴη	πεφαργμένω εἴητον/εἶτον	πεφαργμένω εἰήτην/εἴτην	πεφαργμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφαργμένοι εἴητε/εἶτε	πεφαργμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφαρξο	πεφάρχθω	πέφαρχθον	πεφάρχθων		πέφαρχθε	πεφάρχθων
infinitive						πεφᾶρχθαι
participle	m					πεφαργμένος
	f					πεφαργμένη
	n					πεφαργμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἄφρακτος (áphraktos), ἄφαρκτος (ápharktos)

Descendants

• Byzantine Greek: φράζω (phrázō)
  • Modern Greek: φράζω (frázo), φράσσω (frásso)

References

• “φράσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φράσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “φράσσω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φράσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• φράσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φράσσω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5420 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN