лупи

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *lupiti, from Proto-Balto-Slavic *láupīˀtei.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɫupi]

Noun

лупи • (lupi)

1. plural of лупа (lupa)

Verb

лупи • (lupi) third-singular present, impf (perfective излупи)

1. (transitive) to peel, excoriate

Conjugation

Conjugation of лупи (imperfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	лупел	—	adjectival participle	лупен
feminine	лупела	—	adverbial participle	лупејќи
neuter	лупело	—	verbal noun	лупење
plural	лупеле	—	perfect participle	лупено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	лупам	лупев	—	—
2nd singular	лупиш	лупеше	—	лупи
3rd singular	лупи	лупеше	—	—
1st plural	лупиме	лупевме	—	—
2nd plural	лупите	лупевте	—	лупете
3rd plural	лупат	лупеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум лупел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам лупено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев лупел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав лупено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал лупено		perfect of има + perfect participle
future	ќе лупам		ќе + present
има-future	ќе имам лупено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе лупев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав лупено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум лупел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал лупено		future reported of има + perfect participle
conditional	би лупел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал лупено		conditional of има + perfect participle

References

• “лупи” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu
• “лупи” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɫʊˈpʲi]

Verb

лупи́ • (lupí)

1. second-person singular imperative imperfective of лупи́ть (lupítʹ)