мента
Bulgarian edit
Etymology edit
Borrowed from Latin menta. Doublet of ме́тва (métva) (native term).
Noun edit
ме́нта • (ménta) f
Declension edit
Declension of ме́нта
singular | |
---|---|
indefinite | ме́нта ménta |
definite | ме́нтата méntata |
References edit
- “мента”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “мента”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Georgiev, Vladimir I., editor (1986), “мента”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volumes 3 (крес¹ – мѝнго¹), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, page 738
Anagrams edit
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
мента • (menta) f
Declension edit
Russian edit
Pronunciation edit
Noun edit
мента́ • (mentá) m anim
- genitive/accusative singular of мент (ment)