төр

Bashkir

Etymology

From Proto-Turkic *tür (“sort, type”).

Pronunciation

• IPA^(key): [tʏ̞r]
• Hyphenation: төр (one syllable)

Noun

төр • (tör)

1. type, sort, kind

   Үрмәксенең был төрө Урта Азияла һәм Рәсәйҙең көньяғында таралған.

   Ürməkseneñ bıl törö Urta Aziyala həm Rəsəyźeñ könyağında taralğan.

   This type of spider is common in Central Asia and in the south of Russia.

Declension

Declension of төр

	singular	plural
absolute	төр (tör)	төрҙәр (törźər)
definite genitive	төрҙөң (törźöñ)	төрҙәрҙең (törźərźeñ)
dative	төргә (törgə)	төрҙәргә (törźərgə)
definite accusative	төрҙө (törźö)	төрҙәрҙе (törźərźe)
locative	төрҙә (törźə)	төрҙәрҙә (törźərźə)
ablative	төрҙән (törźən)	төрҙәрҙән (törźərźən)

Derived terms

• төрлө (törlö, “different, various”)

Even

Etymology

From Proto-Tungusic *tur-.

Noun

тө̄р (tȫr)

1. earth

Kazakh

Alternative scripts

Arabic	ٴتور
Cyrillic	төр
Latin	tör

Etymology

From Proto-Turkic *tȫr (“place of honor in a yurt”).

Cognate with Old Uyghur [script needed] (tör, “place of honor”); Bashkir түр (tür, “place of honor”), Kyrgyz төр (tör, “place of honor”), Uzbek toʻr (“place of honor; place opposite to entrance”), Khakas тӧр (“place of honor”), Tuvan дөр (dör, “place of honor in a yurt”), etc.

Noun

төр • (tör)

1. place of honor in a yurt or in a house

Declension

Declension of төр

	singular	plural
nominative	төр (tör)	төрлер (törler)
genitive	төрдің (tördıñ)	төрлердің (törlerdıñ)
dative	төрге (törge)	төрлерге (törlerge)
accusative	төрді (tördı)	төрлерді (törlerdı)
locative	төрде (törde)	төрлерде (törlerde)
ablative	төрден (törden)	төрлерден (törlerden)
instrumental	төрмен (törmen)	төрлермен (törlermen)

Kyrgyz

Etymology

From Proto-Turkic *tȫr. Cognate to Southern Altai тӧр (tör, “place opposite the entrance to the yurt”), etc.

Noun

төр • (tör) (Arabic spelling تۅر)

1. place opposite the entrance to the yurt

Mongolian

Etymology

From Classical Mongolian ᠲᠥ᠋ᠷᠦ (törü); of ultimately Turkic origin, perhaps Old Uyghur [script needed] (törü). See Turkish töre.

Pronunciation

• IPA^(key): /tʰɵr/

Noun

төр • (tör) (Mongolian spelling ᠲᠥ᠋ᠷᠦ (törü)); (regular declension)

1. rule, order
2. government, authority
3. state

   Монгол Улсын төрийн сүлд ― Mongol Ulsyn töriin süld ― State Emblem of Mongolia

Declension

Declension of төр (ө-harmonic regular үүд-pl)

attributive төр tör singular / indefinite definite plural nominative төр tör төрүүд törüüd genitive төрийн töriin төрүүдийн törüüdiin accusative төрийг töriig төрүүдийг törüüdiig dative-locative төрд törd төрүүдэд törüüded ablative төрөөс töröös төрүүдээс törüüdees instrumental төрөөр töröör төрүүдээр törüüdeer comitative төртэй törtej төрүүдтэй törüüdtej privative төргүй törgüj төрүүдгүй törüüdgüj directive төр лүү tör lüü төрүүд рүү törüüd rüü Reflexive possessive forms  singular / indefinite definite plural nominative төрөө töröö төрүүдээ törüüdee genitive төрийнхөө töriinxöö төрүүдийнхээ törüüdiinxee accusative төрийгөө töriigöö төрүүдийгээ törüüdiigee dative-locative төрдөө tördöö төрүүддээ törüüddee ablative төрөөсөө töröösöö төрүүдээсээ törüüdeesee instrumental төрөөрөө törööröö төрүүдээрээ törüüdeeree comitative төртэйгөө törtejgöö төрүүдтэйгээ törüüdtejgee privative төргүйгээ törgüjgee төрүүдгүйгээ törüüdgüjgee directive төр лүүгээ tör lüügee төрүүд рүүгээ törüüd rüügee independent genitive singular / indefinite definite plural singular possession төрийнх töriinx төрүүдийнх törüüdiinx collective possession төрийнхөн töriinxön төрүүдийнхэн törüüdiinxen

Derived terms

• засаг төр (zasag tör, “government, regime”)
• нэр төр (ner tör, “reputation, dignity”)

Northern Selkup

Etymology

From Proto-Samoyedic *cär.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtɒr]
• Hyphenation: төр

Noun

төр (tår)

1. gills

References

• G. N. Prokofyev (1935) Селькупская грамматика [Selkup grammar]‎^[1], Scientific Research Association of the Institute of the Peoples of the North, page 19