умее
Macedonian edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *uměti.
Pronunciation edit
Verb edit
умее • (umee) third-singular present, impf
- (intransitive) to be capable, know how to
Conjugation edit
Conjugation of умее (imperfective, present in -е)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | умеел | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | умеела | — | adverbial participle | умеејќи | ||
| neuter | умеело | — | verbal noun | умеење | ||
| plural | умееле | — | perfect participle | умеено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | умеам | умеев | — | — | ||
| 2nd singular | умееш | умееше | — | умеј | ||
| 3rd singular | умее | умееше | — | — | ||
| 1st plural | умееме | умеевме | — | — | ||
| 2nd plural | умеете | умеевте | — | умејте | ||
| 3rd plural | умеат | умееја | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум умеел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам умеено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев умеел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав умеено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал умеено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе умеам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам умеено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе умеев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав умеено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум умеел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал умеено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би умеел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал умеено | conditional of има + perfect participle | ||||