Bulgarian

edit

Etymology

edit

ури́на (urína, urine) +‎ -ирам (-iram)

Pronunciation

edit

Verb

edit

урини́рам (uriníram) first-singular present indicativeimpf

  1. (intransitive) to urinate

Conjugation

edit

References

edit
  • уринирам”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • уринирам”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010