առասպել

Armenian

Etymology

From Old Armenian առասպել (aṙaspel).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑrɑsˈpel/, [ɑrɑspél]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑrɑsˈbel/, [ɑrɑspél]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• Hyphenation: ա‧ռաս‧պել

Noun

առասպել • (aṙaspel)

1. myth
2. legend

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	առասպել (aṙaspel)	առասպելներ (aṙaspelner)
dative	առասպելի (aṙaspeli)	առասպելների (aṙaspelneri)
ablative	առասպելից (aṙaspelicʻ)	առասպելներից (aṙaspelnericʻ)
instrumental	առասպելով (aṙaspelov)	առասպելներով (aṙaspelnerov)
locative	առասպելում (aṙaspelum)	առասպելներում (aṙaspelnerum)
	definite forms
nominative	առասպելը/առասպելն (aṙaspelə/aṙaspeln)	առասպելները/առասպելներն (aṙaspelnerə/aṙaspelnern)
dative	առասպելին (aṙaspelin)	առասպելներին (aṙaspelnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	առասպելս (aṙaspels)	առասպելներս (aṙaspelners)
dative	առասպելիս (aṙaspelis)	առասպելներիս (aṙaspelneris)
ablative	առասպելիցս (aṙaspelicʻs)	առասպելներիցս (aṙaspelnericʻs)
instrumental	առասպելովս (aṙaspelovs)	առասպելներովս (aṙaspelnerovs)
locative	առասպելումս (aṙaspelums)	առասպելներումս (aṙaspelnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	առասպելդ (aṙaspeld)	առասպելներդ (aṙaspelnerd)
dative	առասպելիդ (aṙaspelid)	առասպելներիդ (aṙaspelnerid)
ablative	առասպելիցդ (aṙaspelicʻd)	առասպելներիցդ (aṙaspelnericʻd)
instrumental	առասպելովդ (aṙaspelovd)	առասպելներովդ (aṙaspelnerovd)
locative	առասպելումդ (aṙaspelumd)	առասպելներումդ (aṙaspelnerumd)

Synonyms

• (legend): լեգենդ (legend), ավանդություն (avandutʻyun)

Old Armenian

Etymology

From the preposition առ (aṙ, “by, at, near”) +‎ -ա- (-a-) + Proto-Indo-European *(s)pel- (“to tell”); cognate with Proto-Germanic *spellą. The word is structurally, semantically and etymologically identical with Old English bi-spell.

Noun

առասպել • (aṙaspel)

1. mythical story, fiction, tale; mythical untrue/unbelievable/unsensical story; fairy tale
2. infamous subject for public talkings
3. fable
4. proverb
5. riddle

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	առասպել (aṙaspel)		առասպելք (aṙaspelkʻ)
genitive	առասպելի (aṙaspeli)		առասպելաց (aṙaspelacʻ)
dative	առասպելի (aṙaspeli)		առասպելաց (aṙaspelacʻ)
accusative	առասպել (aṙaspel)		առասպելս (aṙaspels)
ablative	առասպելէ (aṙaspelē)		առասպելաց (aṙaspelacʻ)
instrumental	առասպելաւ (aṙaspelaw)		առասպելաւք = առասպելօք (aṙaspelawkʻ = aṙaspelōkʻ)
locative	առասպելի (aṙaspeli)		առասպելս (aṙaspels)
a genitive-dative առասպելեաց (aṙaspeleacʻ) is attested, which presupposes a nominative *առասպելի (*aṙaspeli)

Derived terms

• առասպելաբան (aṙaspelaban)
• առասպելաբանեմ (aṙaspelabanem)
• առասպելաբանութիւն (aṙaspelabanutʻiwn)
• առասպելաբար (aṙaspelabar)
• առասպելաբեր (aṙaspelaber)
• առասպելագիր (aṙaspelagir)
• առասպելագոյն (aṙaspelagoyn)
• առասպելագործեմ (aṙaspelagorcem)
• առասպելագործութիւն (aṙaspelagorcutʻiwn)
• առասպելագրութիւն (aṙaspelagrutʻiwn)
• առասպելախօս (aṙaspelaxōs)
• առասպելական (aṙaspelakan)
• առասպելակոծ (aṙaspelakoc)
• առասպելանուն (aṙaspelanun)
• առասպելապատիր (aṙaspelapatir)
• առասպելապատում (aṙaspelapatum)
• առասպելաստեղծեմ (aṙaspelastełcem)
• առասպելաստեղծուած (aṙaspelastełcuac)
• առասպելավարժութիւն (aṙaspelavaržutʻiwn)
• առասպելարկու (aṙaspelarku)
• առասպելարկութիւն (aṙaspelarkutʻiwn)
• առասպելեմ (aṙaspelem)
• առասպելօրէն (aṙaspelōrēn)

 

Descendants

• Armenian: առասպել (aṙaspel)

Further reading

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “առասպել”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “առասպել”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy