Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian թնդամ (tʻndam).

Pronunciation

edit

Verb

edit

թնդալ (tʻndal)

  1. (intransitive) to rumble, to rattle, to thunder

Inflection

edit
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative թնդալ (tʻndal)
dative թնդալու (tʻndalu)
ablative թնդալուց (tʻndalucʻ)
instrumental թնդալով (tʻndalov)
locative թնդալում (tʻndalum)
definite forms
nominative թնդալը/թնդալն (tʻndalə/tʻndaln)
dative թնդալուն (tʻndalun)
1st person possessive forms (my)
nominative թնդալս (tʻndals)
dative թնդալուս (tʻndalus)
ablative թնդալուցս (tʻndalucʻs)
instrumental թնդալովս (tʻndalovs)
locative թնդալումս (tʻndalums)
2nd person possessive forms (your)
nominative թնդալդ (tʻndald)
dative թնդալուդ (tʻndalud)
ablative թնդալուցդ (tʻndalucʻd)
instrumental թնդալովդ (tʻndalovd)
locative թնդալումդ (tʻndalumd)

Derived terms

edit

Old Armenian

edit

Verb

edit

թնդալ (tʻndal)

  1. infinitive of թնդամ (tʻndam)

Declension

edit