հրամայեմ
Old Armenian edit
Etymology edit
An Iranian borrowing; compare Middle Persian [Book Pahlavi needed] (plmwtn', plmʾd- /framūdan, framāy-/, “to order, command”), Persian فرمودن (farmudan).
Verb edit
հրամայեմ • (hramayem)
- (transitive) to order, command
Conjugation edit
active
| infinitive | հրամայել (hramayel) | participle | հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʻeal, hramayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հրամայեց- (hramayecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայեմ (hramayem) | հրամայես (hramayes) | հրամայէ (hramayē) | հրամայեմք (hramayemkʻ) | հրամայէք (hramayēkʻ) | հրամայեն (hramayen) | |
| imperfect | հրամայէի, հրամայեի* (hramayēi, hramayei*) | հրամայէիր, հրամայեիր* (hramayēir, hramayeir*) | հրամայէր (hramayēr) | հրամայէաք, հրամայեաք* (hramayēakʻ, hramayeakʻ*) | հրամայէիք, հրամայեիք* (hramayēikʻ, hramayeikʻ*) | հրամայէին, հրամայեին* (hramayēin, hramayein*) | |
| aorist | հրամայեցի (hramayecʻi) | հրամայեցեր (hramayecʻer) | հրամայեաց (hramayeacʻ) | հրամայեցաք (hramayecʻakʻ) | հրամայեցէք, հրամայեցիք (hramayecʻēkʻ, hramayecʻikʻ) | հրամայեցին (hramayecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիցեմ (hramayicʻem) | հրամայիցես (hramayicʻes) | հրամայիցէ (hramayicʻē) | հրամայիցեմք (hramayicʻemkʻ) | հրամայիցէք (hramayicʻēkʻ) | հրամայիցեն (hramayicʻen) | |
| aorist | հրամայեցից (hramayecʻicʻ) | հրամայեսցես (hramayescʻes) | հրամայեսցէ (hramayescʻē) | հրամայեսցուք (hramayescʻukʻ) | հրամայեսջիք (hramayesǰikʻ) | հրամայեսցեն (hramayescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հրամայեա՛ (hramayeá) | — | — | հրամայեցէ՛ք (hramayecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír) | — | — | հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հրամայեր (mí hramayer) | — | — | մի՛ հրամայէք (mí hramayēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | հրամայել, հրամայիլ* (hramayel, hramayil*) | participle | հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʻeal, hramayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հրամայեց- (hramayecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիմ (hramayim) | հրամայիս (hramayis) | հրամայի (hramayi) | հրամայիմք (hramayimkʻ) | հրամայիք (hramayikʻ) | հրամային (hramayin) | |
| imperfect | հրամայէի (hramayēi) | հրամայէիր (hramayēir) | հրամայէր, հրամայիւր (hramayēr, hramayiwr) | հրամայէաք (hramayēakʻ) | հրամայէիք (hramayēikʻ) | հրամայէին (hramayēin) | |
| aorist | հրամայեցայ (hramayecʻay) | հրամայեցար (hramayecʻar) | հրամայեցաւ (hramayecʻaw) | հրամայեցաք (hramayecʻakʻ) | հրամայեցայք (hramayecʻaykʻ) | հրամայեցան (hramayecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիցիմ (hramayicʻim) | հրամայիցիս (hramayicʻis) | հրամայիցի (hramayicʻi) | հրամայիցիմք (hramayicʻimkʻ) | հրամայիցիք (hramayicʻikʻ) | հրամայիցին (hramayicʻin) | |
| aorist | հրամայեցայց (hramayecʻaycʻ) | հրամայեսցիս (hramayescʻis) | հրամայեսցի (hramayescʻi) | հրամայեսցուք (hramayescʻukʻ) | հրամայեսջիք (hramayesǰikʻ) | հրամայեսցին (hramayescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հրամայեա՛ց (hramayeácʻ) | — | — | հրամայեցարո՛ւք (hramayecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír) | — | — | հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հրամայիր (mí hramayir) | — | — | մի՛ հրամայիք (mí hramayikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms edit
- անհրամայելի (anhramayeli)
- հրամայած (hramayac)
- հրամայական (hramayakan)
- հրամայողական (hramayołakan)
Related terms edit
- հրաման (hraman), հրամանատար (hramanatar)
- հրապարակ (hraparak)
Descendants edit
Further reading edit
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հրամայեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրամայեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 182
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրամայեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy