דרינגען

Yiddish

Etymology

From Middle High German dringen, from Old High German dringan.

Verb

דרינגען • (dringen) (past participle געדרונגען (gedrungen))

1. to argue, to claim
2. to deduce (with פֿון (fun))
3. to penetrate

Conjugation

Conjugation of דרינגען

infinitive	דרינגען dringen
present participle	דרינגענדיק dringendik
past participle	געדרונגען gedrungen
auxiliary	האָבן hobn
present	איך דרינג ikh dring	מיר דרינגען mir dringen
	דו דרינגסט du dringst	איר דרינגט ir dringt
	ער דרינגט er dringt	זיי דרינגען zey dringen
imperative	דרינג (דו) dring (du)	דרינגט (איר) dringt (ir)
Composed forms past איך האָב געדרונגען ikh hob gedrungen מיר האָבן געדרונגען mir hobn gedrungen דו האָסט געדרונגען du host gedrungen איר האָט געדרונגען ir hot gedrungen ער האָט געדרונגען er hot gedrungen זיי האָבן געדרונגען zey hobn gedrungen pluperfect איך האָב געהאַט געדרונגען ikh hob gehat gedrungen מיר האָבן געהאַט געדרונגען mir hobn gehat gedrungen דו האָסט געהאַט געדרונגען du host gehat gedrungen איר האָט געהאַט געדרונגען ir hot gehat gedrungen ער האָט געהאַט געדרונגען er hot gehat gedrungen זיי האָבן געהאַט געדרונגען zey hobn gehat gedrungen future איך וועל דרינגען ikh vel dringen מיר וועלן דרינגען mir veln dringen דו וועסט דרינגען du vest dringen איר וועט דרינגען ir vet dringen ער וועט דרינגען er vet dringen זיי וועלן דרינגען zey veln dringen future perfect איך וועל האָבן געדרונגען ikh vel hobn gedrungen מיר וועלן האָבן געדרונגען mir veln hobn gedrungen דו וועסט האָבן געדרונגען du vest hobn gedrungen איר וועט האָבן געדרונגען ir vet hobn gedrungen ער וועט האָבן געדרונגען er vet hobn gedrungen זיי וועלן האָבן געדרונגען zey veln hobn gedrungen