זיין

See also: זײַן

Hebrew

Root
ז־י־ן (z-y-n)
5 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ziˈjen/

Verb

זיין / זִיֵּן • (ziyén) (pi'el construction) (transitive)

1. (vulgar) to fuck

   Synonyms: (vulgar) דָּפַק (dafák, literally “to knock”), (polite) קִיֵּם יַחֲסֵי מִין / קיים יחסי מין (kiyém yakhasé mín), קִיֵּם יַחֲסִים / קיים יחסים (kiyém yakhasím)

2. to arm (with weapons)

   Synonym: חִמֵּשׁ / חימש (khimésh)

Conjugation

Conjugation of זיין / זִיֵּן (see also Appendix:Hebrew verbs)

non-finite forms		to-infinitive		לְזַיֵּן
		action noun		זייון / זִיּוּן
finite forms		singular		plural
		m	f	m	f
past	first	זיינתי / זִיַּנְתִּי		זיינו / זִיַּנּוּ
	second	זיינת / זִיַּנְתָּ	זיינת / זִיַּנְתְּ	זיינתם / זִיַּנְתֶּם	זיינתן / זִיַּנְתֶּן
	third	זיין / זִיֵּן	זיינה / זִיְּנָה	זיינו / זִיְּנוּ
present		מְזַיֵּן	מְזַיֶּנֶת	מְזַיְּנִים	מְזַיְּנוֹת
future	first	אֲזַיֵּן		נְזַיֵּן
	second	תְּזַיֵּן	תְּזַיְּנִי	תְּזַיְּנוּ	תְּזַיֵּנָּה1
	third	יְזַיֵּן	תְּזַיֵּן	יְזַיְּנוּ	תְּזַיֵּנָּה1
imperative		זַיֵּן	זַיְּנִי	זַיְּנוּ	זַיֵּנָּה1

¹ Rare in Modern Hebrew.

Noun

זיין / זַיָּן • (zayán) m (plural indefinite זיינים / זַיָּנִים) [pattern: קַטָּל]

1. (slang) fucker (one who has a lot of sex)

Declension

Declension of זַיָּן

	isolated forms		with possessive pronouns
Number:	State:	form	Person:	singular		plural
				m	f	m	f
singular	indefinite	זַיָּן	first	זַיָּנִי		זַיָּנֵנוּ
	definite	הַזַּיָּן	second	זַיָּנְךָ	זַיָּנֵךְ	זַיַּנְכֶם	זַיַּנְכֶן
	construct	זַיַּן־	third	זַיָּנוֹ	זַיָּנָהּ	זַיָּנָם	זַיָּנָן
plural	indefinite	זַיָּנִים	first	זיניי / זַיָּנַי		זַיָּנֵינוּ
	definite	הַזַּיָּנִים	second	זַיָּנֶיךָ	זינייך / זַיָּנַיִךְ	זַיָּנֵיכֶם	זַיָּנֵיכֶן
	construct	זַיָּנֵי־	third	זַיָּנָיו	זַיָּנֶיהָ	זַיָּנֵיהֶם	זַיָּנֵיהֶן

Yiddish

Etymology 1

Inherited from Middle High German sæjen, from Old High German sāen, sājen, sāwen, from Proto-West Germanic *sāan, from Proto-Germanic *sēaną, from Proto-Indo-European *seh₁-. Cognates include German säen, Dutch zaaien, and English sow.

Verb

זיין • (zeyn)

1. Alternative form of זייען (zeyen): to sow

Conjugation

Conjugation of זיין

infinitive זיין zeyn present participle זיינדיק zeyndik past participle געזייט gezeyt auxiliary האָבן hobn present איך זיי ikh zey מיר זיין mir zeyn דו זייסט du zeyst איר זייט ir zeyt ער זייט er zeyt זיי זיין zey zeyn imperative זיי (דו) zey (du) זייט (איר) zeyt (ir) Composed forms past איך האָב געזייט ikh hob gezeyt מיר האָבן געזייט mir hobn gezeyt דו האָסט געזייט du host gezeyt איר האָט געזייט ir hot gezeyt ער האָט געזייט er hot gezeyt זיי האָבן געזייט zey hobn gezeyt pluperfect איך האָב געהאַט געזייט ikh hob gehat gezeyt מיר האָבן געהאַט געזייט mir hobn gehat gezeyt דו האָסט געהאַט געזייט du host gehat gezeyt איר האָט געהאַט געזייט ir hot gehat gezeyt ער האָט געהאַט געזייט er hot gehat gezeyt זיי האָבן געהאַט געזייט zey hobn gehat gezeyt future איך וועל זיין ikh vel zeyn מיר וועלן זיין mir veln zeyn דו וועסט זיין du vest zeyn איר וועט זיין ir vet zeyn ער וועט זיין er vet zeyn זיי וועלן זיין zey veln zeyn future perfect איך וועל האָבן געזייט ikh vel hobn gezeyt מיר וועלן האָבן געזייט mir veln hobn gezeyt דו וועסט האָבן געזייט du vest hobn gezeyt איר וועט האָבן געזייט ir vet hobn gezeyt ער וועט האָבן געזייט er vet hobn gezeyt זיי וועלן האָבן געזייט zey veln hobn gezeyt

Derived terms

proverbs

• וואָס מען זייט, וועט מען שניידט (vos men zeyt, vet men shneydt, “you reap what you sow”)

Etymology 2

Verb

זיין • (zayn)

1. (nonstandard) Unpointed form of זײַן (zayn): to be

Etymology 3

Pronoun

זיין • (zayn)

1. (nonstandard) Unpointed form of זײַן (zayn).