تین
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic تِين (tīn, “fig”).
Noun edit
تین • (tin)
- fig, the fruit of the tree Ficus carica
- Synonym: انجیر (incir)
Descendants edit
- Turkish: tin
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “tin”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4829
- Kélékian, Diran (1911) “تین”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 422
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Ficus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 570
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “تین”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 1510
- Redhouse, James W. (1890) “تین”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 620
Torwali edit
Etymology edit
From Sanskrit तीक्ष्ण (tīkṣṇa), from Proto-Indo-European *(s)tigsnós (“sharp”). Related to تد (tid, “bitter”).
Adjective edit
تین (tīn)
Urdu edit
Etymology edit
Inherited from Sanskrit त्रि (trí), त्रीन् (trīn) from Proto-Indo-Iranian *tráyas, from Proto-Indo-European *tréyes.
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /t̪iːn/
Numeral edit
30 | ||
← 2 | ۳ 3 |
4 → |
---|---|---|
Cardinal: تِین (tīn) Ordinal: تِیسْرا (tīsrā), تِیجا (tījā), سوم (som) Multiplier: تِگْنا (tignā), تِہْرا (tihrā) Collective: تِینوں (tīnõ) Fractional: تِہائی (tihāī) |