See also: بین, تین, پین, and ب ي ن

Arabic

edit

Etymology 1

edit

Compare with Hebrew בֵּין (béin), Aramaic 𐡁𐡉𐡍 (byn /⁠bēn⁠/), Ugaritic 𐎁𐎐 (bn), Ge'ez በይነ (bäynä), Old South Arabian 𐩨𐩺𐩬 (byn), 𐩨𐩬 (bn). Synchronically like an adverbial accusative of بَيْن (bayn, interstice) from the root ب ي ن (b y n).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /baj.na/
  • Audio:(file)
    • (Hijazi) IPA(key): /beːn/, [be̞ːn]

Preposition

edit

بَيْنَ (bayna)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
    بَيْنِي وَبَيْنَكَbaynī wa-bayna-kabetween me and you
Inflection
edit
Inflected forms
base form بَيْنَ (bayna)
Personal-pronoun including forms
singular dual plural
m f m f
1st person بَيْنِي (baynī) بَيْنَنَا (baynanā)
2nd person بَيْنَكَ (baynaka) بَيْنَكِ (baynaki) بَيْنَكُمَا (baynakumā) بَيْنَكُمْ (baynakum) بَيْنَكُنَّ (baynakunna)
3rd person بَيْنَهُ (baynahu) بَيْنَهَا (baynahā) بَيْنَهُمَا (baynahumā) بَيْنَهُمْ (baynahum) بَيْنَهُنَّ (baynahunna)
Derived terms
edit
Descendants
edit
  • Maltese: bejn
  • Swahili: baina

Etymology 2

edit

Noun

edit

بَيْن (baynm

  1. verbal noun of بَانَ (bāna, to be separated) (form I)separation, division
  2. interval, distance, space (between two things)
  3. difference
  4. separation, disunion, discord (obsolete)
    • a. 965, اَلْمُتَنَبِّي [al-mutanabbī], “نَرَى عِظَمًا بِالْبَيْنِ وَٱلصَّدُّ أَعْظَمُ [narā ʕiẓaman bi-l-bayni waṣ-ṣaddu ʔaʕẓamu]” (chapter 240), in أَبُو الْبَقَاء الْعُكْبَرِيّ [ʔabū l-baqāʔ al-ʕukbariyy], edited by إِبْرَاهِيم الْأَبْيَارِيّ [ʔibrāhīm al-ʔabyāriyy], مُصْطَفَى السَّقَّا [muṣṭafā s-saqqā], and عَبْد الْحَفِيظ شَلَبِيّ [ʕabd al-ḥafīẓ šalabiyy], ديوان أبي الطيب المتنبي بشرح أبي البقاء العكبري, part 4, Beirut, Lebanon: دَار الْمَعْرِفَة [dār al-maʕrifa], published 1978, →OCLC, page 81, verse 1:
      نَرَى عِظَمًا بِٱلْبَيْنِ وَٱلصَّدُّ أَعْظَمُ / وَنَتَّهِمُ ٱلْوَاشِينَ وَٱلدَّمْعُ مِنْهُمُ
      narā ʕiẓaman bi-l-bayni waṣ-ṣaddu ʔaʕẓamu / wanattahimu l-wāšīna wad-damʕu minhumū
      (please add an English translation of this quotation)
  5. union (of friends or companions) (obsolete)
Declension
edit
Declension of noun بَيْن (bayn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal بَيْن
bayn
الْبَيْن
al-bayn
بَيْن
bayn
nominative بَيْنٌ
baynun
الْبَيْنُ
al-baynu
بَيْنُ
baynu
accusative بَيْنًا
baynan
الْبَيْنَ
al-bayna
بَيْنَ
bayna
genitive بَيْنٍ
baynin
الْبَيْنِ
al-bayni
بَيْنِ
bayni
Derived terms
edit

Verb

edit

بَيَّنَ (bayyana) II (non-past يُبَيِّنُ (yubayyinu), verbal noun تَبْيِين (tabyīn))

  1. to make clear, to explain, to outline, to illustrate, to spell out
    • 609–632 CE, Qur'an, 2:70:
      (Abdulhaleem)
      قَالُوا ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ
      qālū dʕu lanā rabbaka yubayyin lanā mā hiya ʔinna l-baqara tašābaha ʕalaynā waʔinnā ʔin šāʔa l-lahu lamuhtadūna
      They said, ‘Call on your Lord for us, to show us [exactly] what it is: all cows are more or less alike to us. With God’s will, we shall be guided.’
  2. to separate, to differentiate
  3. to state, to announce
  4. to marry off (one's daughter)
  5. to become clear, to become visible, to be striking
  6. to blossom, to grow (of a tree or its leaves)
Conjugation
edit
Conjugation of بَيَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَبْيِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَبْيِين
tabyīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُبَيِّن
mubayyin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُبَيَّن
mubayyan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بَيَّنْتُ
bayyantu
بَيَّنْتَ
bayyanta
بَيَّنَ
bayyana
بَيَّنْتُمَا
bayyantumā
بَيَّنَا
bayyanā
بَيَّنَّا
bayyannā
بَيَّنْتُمْ
bayyantum
بَيَّنُوا
bayyanū
f بَيَّنْتِ
bayyanti
بَيَّنَتْ
bayyanat
بَيَّنَتَا
bayyanatā
بَيَّنْتُنَّ
bayyantunna
بَيَّنَّ
bayyanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَيِّنُ
ʔubayyinu
تُبَيِّنُ
tubayyinu
يُبَيِّنُ
yubayyinu
تُبَيِّنَانِ
tubayyināni
يُبَيِّنَانِ
yubayyināni
نُبَيِّنُ
nubayyinu
تُبَيِّنُونَ
tubayyinūna
يُبَيِّنُونَ
yubayyinūna
f تُبَيِّنِينَ
tubayyinīna
تُبَيِّنُ
tubayyinu
تُبَيِّنَانِ
tubayyināni
تُبَيِّنَّ
tubayyinna
يُبَيِّنَّ
yubayyinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَيِّنَ
ʔubayyina
تُبَيِّنَ
tubayyina
يُبَيِّنَ
yubayyina
تُبَيِّنَا
tubayyinā
يُبَيِّنَا
yubayyinā
نُبَيِّنَ
nubayyina
تُبَيِّنُوا
tubayyinū
يُبَيِّنُوا
yubayyinū
f تُبَيِّنِي
tubayyinī
تُبَيِّنَ
tubayyina
تُبَيِّنَا
tubayyinā
تُبَيِّنَّ
tubayyinna
يُبَيِّنَّ
yubayyinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَيِّنْ
ʔubayyin
تُبَيِّنْ
tubayyin
يُبَيِّنْ
yubayyin
تُبَيِّنَا
tubayyinā
يُبَيِّنَا
yubayyinā
نُبَيِّنْ
nubayyin
تُبَيِّنُوا
tubayyinū
يُبَيِّنُوا
yubayyinū
f تُبَيِّنِي
tubayyinī
تُبَيِّنْ
tubayyin
تُبَيِّنَا
tubayyinā
تُبَيِّنَّ
tubayyinna
يُبَيِّنَّ
yubayyinna
imperative
الْأَمْر
m بَيِّنْ
bayyin
بَيِّنَا
bayyinā
بَيِّنُوا
bayyinū
f بَيِّنِي
bayyinī
بَيِّنَّ
bayyinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بُيِّنْتُ
buyyintu
بُيِّنْتَ
buyyinta
بُيِّنَ
buyyina
بُيِّنْتُمَا
buyyintumā
بُيِّنَا
buyyinā
بُيِّنَّا
buyyinnā
بُيِّنْتُمْ
buyyintum
بُيِّنُوا
buyyinū
f بُيِّنْتِ
buyyinti
بُيِّنَتْ
buyyinat
بُيِّنَتَا
buyyinatā
بُيِّنْتُنَّ
buyyintunna
بُيِّنَّ
buyyinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَيَّنُ
ʔubayyanu
تُبَيَّنُ
tubayyanu
يُبَيَّنُ
yubayyanu
تُبَيَّنَانِ
tubayyanāni
يُبَيَّنَانِ
yubayyanāni
نُبَيَّنُ
nubayyanu
تُبَيَّنُونَ
tubayyanūna
يُبَيَّنُونَ
yubayyanūna
f تُبَيَّنِينَ
tubayyanīna
تُبَيَّنُ
tubayyanu
تُبَيَّنَانِ
tubayyanāni
تُبَيَّنَّ
tubayyanna
يُبَيَّنَّ
yubayyanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَيَّنَ
ʔubayyana
تُبَيَّنَ
tubayyana
يُبَيَّنَ
yubayyana
تُبَيَّنَا
tubayyanā
يُبَيَّنَا
yubayyanā
نُبَيَّنَ
nubayyana
تُبَيَّنُوا
tubayyanū
يُبَيَّنُوا
yubayyanū
f تُبَيَّنِي
tubayyanī
تُبَيَّنَ
tubayyana
تُبَيَّنَا
tubayyanā
تُبَيَّنَّ
tubayyanna
يُبَيَّنَّ
yubayyanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَيَّنْ
ʔubayyan
تُبَيَّنْ
tubayyan
يُبَيَّنْ
yubayyan
تُبَيَّنَا
tubayyanā
يُبَيَّنَا
yubayyanā
نُبَيَّنْ
nubayyan
تُبَيَّنُوا
tubayyanū
يُبَيَّنُوا
yubayyanū
f تُبَيَّنِي
tubayyanī
تُبَيَّنْ
tubayyan
تُبَيَّنَا
tubayyanā
تُبَيَّنَّ
tubayyanna
يُبَيَّنَّ
yubayyanna

Adjective

edit

بَيِّن (bayyin) (feminine بَيِّنَة (bayyina), masculine plural بَيِّنُونَ (bayyinūna) or أَبْيِنَاء (ʔabyināʔ) or أَبْيَان (ʔabyān) or بُيَنَاء (buyanāʔ), feminine plural بَيِّنَات (bayyināt))

  1. clear, evident, perspicuous
    • 609–632 CE, Qur'an, 18:15:
      لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
      Why do they not produce a clear proof of them? Who then does more wrong than those who fabricate lies against Allah?
Declension
edit
Declension of adjective بَيِّن (bayyin)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّن
bayyin
الْبَيِّن
al-bayyin
بَيِّنَة
bayyina
الْبَيِّنَة
al-bayyina
nominative بَيِّنٌ
bayyinun
الْبَيِّنُ
al-bayyinu
بَيِّنَةٌ
bayyinatun
الْبَيِّنَةُ
al-bayyinatu
accusative بَيِّنًا
bayyinan
الْبَيِّنَ
al-bayyina
بَيِّنَةً
bayyinatan
الْبَيِّنَةَ
al-bayyinata
genitive بَيِّنٍ
bayyinin
الْبَيِّنِ
al-bayyini
بَيِّنَةٍ
bayyinatin
الْبَيِّنَةِ
al-bayyinati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّنَيْن
bayyinayn
الْبَيِّنَيْن
al-bayyinayn
بَيِّنَتَيْن
bayyinatayn
الْبَيِّنَتَيْن
al-bayyinatayn
nominative بَيِّنَانِ
bayyināni
الْبَيِّنَانِ
al-bayyināni
بَيِّنَتَانِ
bayyinatāni
الْبَيِّنَتَانِ
al-bayyinatāni
accusative بَيِّنَيْنِ
bayyinayni
الْبَيِّنَيْنِ
al-bayyinayni
بَيِّنَتَيْنِ
bayyinatayni
الْبَيِّنَتَيْنِ
al-bayyinatayni
genitive بَيِّنَيْنِ
bayyinayni
الْبَيِّنَيْنِ
al-bayyinayni
بَيِّنَتَيْنِ
bayyinatayni
الْبَيِّنَتَيْنِ
al-bayyinatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural‎;
basic broken plural diptote‎;
basic broken plural triptote
sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّنِين‎; أَبْيِنَاء‎; أَبْيَان‎; بُيَنَاء
bayyinīn‎; ʔabyināʔ‎; ʔabyān‎; buyanāʔ
الْبَيِّنِين‎; الْأَبْيِنَاء‎; الْأَبْيَان‎; الْبُيَنَاء
al-bayyinīn‎; al-ʔabyināʔ‎; al-ʔabyān‎; al-buyanāʔ
بَيِّنَات
bayyināt
الْبَيِّنَات
al-bayyināt
nominative بَيِّنُونَ‎; أَبْيِنَاءُ‎; أَبْيَانٌ‎; بُيَنَاءُ
bayyinūna‎; ʔabyināʔu‎; ʔabyānun‎; buyanāʔu
الْبَيِّنُونَ‎; الْأَبْيِنَاءُ‎; الْأَبْيَانُ‎; الْبُيَنَاءُ
al-bayyinūna‎; al-ʔabyināʔu‎; al-ʔabyānu‎; al-buyanāʔu
بَيِّنَاتٌ
bayyinātun
الْبَيِّنَاتُ
al-bayyinātu
accusative بَيِّنِينَ‎; أَبْيِنَاءَ‎; أَبْيَانًا‎; بُيَنَاءَ
bayyinīna‎; ʔabyināʔa‎; ʔabyānan‎; buyanāʔa
الْبَيِّنِينَ‎; الْأَبْيِنَاءَ‎; الْأَبْيَانَ‎; الْبُيَنَاءَ
al-bayyinīna‎; al-ʔabyināʔa‎; al-ʔabyāna‎; al-buyanāʔa
بَيِّنَاتٍ
bayyinātin
الْبَيِّنَاتِ
al-bayyināti
genitive بَيِّنِينَ‎; أَبْيِنَاءَ‎; أَبْيَانٍ‎; بُيَنَاءَ
bayyinīna‎; ʔabyināʔa‎; ʔabyānin‎; buyanāʔa
الْبَيِّنِينَ‎; الْأَبْيِنَاءِ‎; الْأَبْيَانِ‎; الْبُيَنَاءِ
al-bayyinīna‎; al-ʔabyināʔi‎; al-ʔabyāni‎; al-buyanāʔi
بَيِّنَاتٍ
bayyinātin
الْبَيِّنَاتِ
al-bayyināti

Etymology 3

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

بِينَ (bīna) (form I) /biː.na/

  1. third-person masculine singular past passive of بَانَ (bāna)

References

edit
  • Wehr, Hans (1979) “بان (بين)”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Moroccan Arabic

edit

Etymology 1

edit

From Arabic بَيْنَ (bayna).

Pronunciation

edit

Preposition

edit

بَيْن (bayn or bīn)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
Inflection
edit
Inflection of بين
base form بين (bayn, bīn)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person بيني (bayni, bīni) بينا (bīnna)
2nd person بينك (baynek, bīnek) بينك (baynki, bīnki) بينكم (baynkum, bīnkum)
3rd person بينه (baynu, bīnu) بينها (baynha, bīnha) بينهم (baynhum, bīnhum)
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

From Arabic بَيَّنَ (bayyana).

Pronunciation

edit

Verb

edit

بين (bayyan) II (non-past يبين (ybayyan))

  1. to make clear, to explain, to outline, to illustrate
Conjugation
edit
Conjugation of بين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بيّنت (bayyant) بيّنتي (bayyanti) بيّن (bayyan) بيّننا (bayyanna) بيّنتوا (bayyantu) بيّنوا (bayynu)
f بيّنت (bayynāt)
non-past m نبيّن (nbayyan) تبيّن (tbayyan) يبيّن (ybayyan) نبيّنوا (nbayynu) تبيّنوا (tbayynu) يبيّنوا (ybayynu)
f تبيّني (tbayyni) تبيّن (tbayyan)
imperative m بيّن (bayyan) بيّنوا (bayynu)
f بيّني (bayyni)

South Levantine Arabic

edit

Etymology 1

edit

From Arabic بَيْنَ (bayna).

Alternative forms

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /beːn/, [beːn]
  • Audio (Jerusalem):(file)

Preposition

edit

بين (bēn)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
    فيه خلاف بيني وبينك.
    fīh ḵilāf bēni u-bēnak
    There is a disagreement between us.
    حطّه بين الباب والشبّاك.
    ḥaṭṭo bēn il-bāb w-iš-šubbāk
    I've placed it between the door and the window.
Usage notes
edit
  • بين (bēn) may be repeated if the second part is a pronoun.
Inflection
edit
Inflection of بين
base form بين (bēn)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person بيني (bēni) بينّا (bēnna)
2nd person بينك (bēnak) بينك (bēnek) بينكم (bēnkom)
3rd person بينه (bēno) بينها (bēnha) بينهم (bēnhom)

Etymology 2

edit

From Arabic بَيَّنَ (bayyana).

Pronunciation

edit

Verb

edit

بيّن (bayyan) II (present ببيّن (bibayyen))

  1. to appear, to be visible
    Synonyms: ظهر (ẓahar), بان (bān)
    هادي أوّل مرّة بعرف إنّه البحر ممكن يبيّن من رام الله.
    hādi ʔawwal marra baʕref ʔinno il-baḥr mumkin ybayyen min rām-allah
    This is the first time I know that the sea could be seen from Ramallah.
    ليش ما عمّ بتبيّن؟
    lēš mā ʕamm bitbayyen
    Why don't we see you anymore?
    (literally, “Why aren't you being visible?”)
    ما بحبّ أبيّن.
    mā baḥebb abayyen
    I don't like to be conspicuous.
    (literally, “I don't like to be visible.”)
Conjugation
edit
Conjugation of بين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بيّنت (bayyant) بيّنت (bayyant) بيّن (bayyan) بيّننا (bayyanna) بيّنتو (bayyantu) بيّنو (bayyanu)
f بيّنتي (bayyanti) بيّنت (bayyanat)
present m ببيّن (babayyin) بتبيّن (bitbayyin) ببيّن (bibayyin) منبيّن (minbayyin) بتبيّنو (bitbayynu) ببيّنو (bibayynu)
f بتبيّني (bitbayyni) بتبيّن (bitbayyin)
subjunctive m ابيّن (abayyin) تبيّن (tbayyin) يبيّن (ybayyin) نبيّن (nbayyin) تبيّنو (tbayynu) يبيّنو (ybayynu)
f تبيّني (tbayyni) تبيّن (tbayyin)
imperative m بيّن (bayyin) بيّنو (bayynu)
f بيّني (bayyni)