Arabic

edit
Root
ع ذ ر (ʕ ḏ r)
11 terms

Etymology

edit

Derived from the passive participle of the verb عَذَرَ (ʕaḏara, to excuse).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

مَعْذُور (maʕḏūr) (feminine مَعْذُورَة (maʕḏūra), masculine plural مَعْذُورُونَ (maʕḏūrūna), feminine plural مَعْذُورَات (maʕḏūrāt))

  1. passive participle of عَذَرَ (ʕaḏara)
    1. who has a valid excuse: excusable, exempt

Declension

edit

Descendants

edit
  • Azerbaijani: məzur
  • Persian: معذور
  • Ottoman Turkish: معذور (maʾẕûr)

Persian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Arabic مَعْذُور (maʕḏūr).

Pronunciation

edit
 

Readings
Classical reading? ma'ḏūr
Dari reading? ma'zūr
Iranian reading? ma'zur
Tajik reading? maʾzur

Adjective

edit

مَعْذور (ma'zur)

  1. excusable; exempt
    • c. 1390, Hafez, “Ghazal 5”, in دیوان حافظ [The Divān of Hafez]‎[1]:
      حافظ به خود نپوشید این خرقهٔ می‌آلود
      ای شیخ پاک‌دامن معذور دار ما را
      hafiz ba xwad na-pôšîd în xirqa-yi may-âlûd
      ay šayx-i pâk-dâman ma'zûr dâr mâ râ
      Hafez, do not put on these wine-sullied rags!
      O purely clad shaykh, hold me excusable.
      (romanization in Classical Persian)

Urdu

edit

Etymology

edit

First attested in c. 1582 as Middle Hindi معذور (maʻẕūr), from Classical Persian معذور (maʻẕūr), itself from Arabic مَعْذُور (maʕḏūr).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

مَعْذُور (ma'zūr) (indeclinable, Hindi spelling माज़ूर)

  1. disabled, handicapped
  2. (formal or dated) excused, excusable, exempt
  3. (figuratively) helpless
  4. (rare) stuck, closed, resilient
  5. deprived

Further reading

edit
  • معذور”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • معذور”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2024.
  • Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “معذور”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.