जन्तु
Pali edit
Alternative forms edit
Alternative forms
Noun edit
जन्तु m
- Devanagari script form of jantu
Sanskrit edit
Alternative forms edit
Alternative scripts
- ᬚᬦ᭄ᬢᬸ (Balinese script)
- জন্তু (Assamese script)
- জন্তু (Bengali script)
- 𑰕𑰡𑰿𑰝𑰲 (Bhaiksuki script)
- 𑀚𑀦𑁆𑀢𑀼 (Brahmi script)
- 𑌜𑌨𑍍𑌤𑍁 (Grantha script)
- જન્તુ (Gujarati script)
- ਜਨੑਤੁ (Gurmukhi script)
- ꦗꦤ꧀ꦠꦸ (Javanese script)
- ជន្តុ (Khmer script)
- ಜನ್ತು (Kannada script)
- ຊນ຺ຕຸ (Lao script)
- ജന്തു (Malayalam script)
- 𑘕𑘡𑘿𑘝𑘳 (Modi script)
- ᠽᠠᠨᢐᠤ (Mongolian script)
- ᡯᠠᠨᢠᡠ (Manchu script)
- ဇန္တု (Burmese script)
- 𑦵𑧁𑧠𑦽𑧔 (Nandinagari script)
- 𑐖𑐣𑑂𑐟𑐸 (Newa script)
- ଜନ୍ତୁ (Odia script)
- ꢙꢥ꣄ꢡꢸ (Saurashtra script)
- 𑆘𑆤𑇀𑆠𑆶 (Sharada script)
- 𑖕𑖡𑖿𑖝𑖲 (Siddham script)
- ජන්තු (Sinhalese script)
- ஜந்து (Tamil script)
- జన్తు (Telugu script)
- ชนฺตุ (Thai script)
- ཛ་ནྟུ (Tibetan script)
- 𑒖𑒢𑓂𑒞𑒳 (Tirhuta script)
Etymology edit
From Proto-Indo-Aryan *ĵantúṣ, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́antúš, from Proto-Indo-European *ǵenh₁- (“to produce, give birth”). Cognate with Avestan 𐬰𐬀𐬥𐬙𐬎 (zantu).
Pronunciation edit
Noun edit
जन्तु • (jantú) root form, m
- child, offspring
- person, creature, living being
- insect, worm or any animal of the lowest order of classification
Declension edit
| Masculine u-stem declension of जन्तु (jantú) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जन्तुः jantúḥ |
जन्तू jantū́ |
जन्तवः jantávaḥ |
| Vocative | जन्तो jánto |
जन्तू jántū |
जन्तवः jántavaḥ |
| Accusative | जन्तुम् jantúm |
जन्तू jantū́ |
जन्तून् jantū́n |
| Instrumental | जन्तुना / जन्त्वा¹ jantúnā / jantvā̀¹ |
जन्तुभ्याम् jantúbhyām |
जन्तुभिः jantúbhiḥ |
| Dative | जन्तवे / जन्त्वे² jantáve / jantvè² |
जन्तुभ्याम् jantúbhyām |
जन्तुभ्यः jantúbhyaḥ |
| Ablative | जन्तोः / जन्त्वः² jantóḥ / jantvàḥ² |
जन्तुभ्याम् jantúbhyām |
जन्तुभ्यः jantúbhyaḥ |
| Genitive | जन्तोः / जन्त्वः² jantóḥ / jantvàḥ² |
जन्त्वोः jantvóḥ |
जन्तूनाम् jantūnā́m |
| Locative | जन्तौ jantaú |
जन्त्वोः jantvóḥ |
जन्तुषु jantúṣu |
| Notes |
| ||