Sanskrit

edit

Etymology

edit

From Proto-Indo-Aryan *manyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *manyúš. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu), 𐬀𐬢𐬭𐬀⸱𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (aŋra.mainiiu) (whence English Angra Mainyu).

Pronunciation

edit

Noun

edit

मन्यु (manyú) stemm

  1. mind, spirit
  2. mood
  3. passion
  4. anger
  5. sorrow

Declension

edit
Masculine u-stem declension of मन्यु (manyú)
Singular Dual Plural
Nominative मन्युः
manyúḥ
मन्यू
manyū́
मन्यवः
manyávaḥ
Vocative मन्यो
mányo
मन्यू
mányū
मन्यवः
mányavaḥ
Accusative मन्युम्
manyúm
मन्यू
manyū́
मन्यून्
manyū́n
Instrumental मन्युना / मन्य्वा¹
manyúnā / manyvā́¹
मन्युभ्याम्
manyúbhyām
मन्युभिः
manyúbhiḥ
Dative मन्यवे
manyáve
मन्युभ्याम्
manyúbhyām
मन्युभ्यः
manyúbhyaḥ
Ablative मन्योः
manyóḥ
मन्युभ्याम्
manyúbhyām
मन्युभ्यः
manyúbhyaḥ
Genitive मन्योः
manyóḥ
मन्य्वोः
manyvóḥ
मन्यूनाम्
manyūnā́m
Locative मन्यौ
manyaú
मन्य्वोः
manyvóḥ
मन्युषु
manyúṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

edit