Hindi

edit

Etymology

edit

Borrowed from Sanskrit संयम (saṃyama).

Pronunciation

edit

Noun

edit

संयम (sanyamm

  1. restraint, self-control, discipline
  2. refraining, abstinence

Declension

edit

References

edit

Pali

edit

Alternative forms

edit

Noun

edit

संयम m

  1. Devanagari script form of saṃyama (restraint)

Declension

edit

Sanskrit

edit

Alternative scripts

edit

Etymology

edit

Compound of सम्- (sam-) +‎ यम (yama).

Pronunciation

edit

Noun

edit

संयम (saṃyama) stemm

  1. restraint, self-control, discipline
  2. refraining, abstinence

Declension

edit
Masculine a-stem declension of संयम (saṃyama)
Singular Dual Plural
Nominative संयमः
saṃyamaḥ
संयमौ / संयमा¹
saṃyamau / saṃyamā¹
संयमाः / संयमासः¹
saṃyamāḥ / saṃyamāsaḥ¹
Vocative संयम
saṃyama
संयमौ / संयमा¹
saṃyamau / saṃyamā¹
संयमाः / संयमासः¹
saṃyamāḥ / saṃyamāsaḥ¹
Accusative संयमम्
saṃyamam
संयमौ / संयमा¹
saṃyamau / saṃyamā¹
संयमान्
saṃyamān
Instrumental संयमेन
saṃyamena
संयमाभ्याम्
saṃyamābhyām
संयमैः / संयमेभिः¹
saṃyamaiḥ / saṃyamebhiḥ¹
Dative संयमाय
saṃyamāya
संयमाभ्याम्
saṃyamābhyām
संयमेभ्यः
saṃyamebhyaḥ
Ablative संयमात्
saṃyamāt
संयमाभ्याम्
saṃyamābhyām
संयमेभ्यः
saṃyamebhyaḥ
Genitive संयमस्य
saṃyamasya
संयमयोः
saṃyamayoḥ
संयमानाम्
saṃyamānām
Locative संयमे
saṃyame
संयमयोः
saṃyamayoḥ
संयमेषु
saṃyameṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

edit