स्फ्य

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)piHn- (“hook, fin, feather”). Cognate with Latin pinna (“feather, wing”), Tocharian A spin (“hook”), Dutch vin, German Finne, Old English finn (whence English fin).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /spʰjɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /s̪pʰjɐ/

Noun

स्फ्य • (sphyá) stem, n

1. an implement used in sacrifices described as a flat piece of wood
2. an oar
3. the spar or boom of a ship

Declension

Neuter a-stem declension of स्फ्य (sphyá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्फ्यम् sphyám	स्फ्ये sphyé	स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹
Vocative	स्फ्य sphyá	स्फ्ये sphyé	स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹
Accusative	स्फ्यम् sphyám	स्फ्ये sphyé	स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹
Instrumental	स्फ्येन sphyéna	स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām	स्फ्यैः / स्फ्येभिः¹ sphyaíḥ / sphyébhiḥ¹
Dative	स्फ्याय sphyā́ya	स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām	स्फ्येभ्यः sphyébhyaḥ
Ablative	स्फ्यात् sphyā́t	स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām	स्फ्येभ्यः sphyébhyaḥ
Genitive	स्फ्यस्य sphyásya	स्फ्ययोः sphyáyoḥ	स्फ्यानाम् sphyā́nām
Locative	स्फ्ये sphyé	स्फ्ययोः sphyáyoḥ	स्फ्येषु sphyéṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “स्फ्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1271.