จาบ

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		จาบ t͡ɕ ā ɓ
Romanization	Paiboon	jàap
	Royal Institute	chap
(standard) IPA(key)		/t͡ɕaːp̚˨˩/(R)
Homophones edit		จาป

Etymology 1

Unknown

Verb

จาบ • (jàap)

1. (archaic) to speak ill (of); to violate verbally; to abuse verbally; to blaspheme; to revile.
   • 1648, “พระไอยการลักษณวิวาทตีด่ากัน”, in R. Lingat, editor, ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ จุลศักราช ๑๑๖๖ พิมพ์ตามฉะบับหลวงตรา ๓ ดวง เล่ม ๒, Bangkok: มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง, published 1938, pages 283–284:

     มาตราหนึ่ง ด่าท่านว่า...อี่แสนหกแสนขี้จาบ...ให้ไหมทวีคูน

     mâat-dtraa nʉ̀ng · dàa tâan wâa ... ìi sɛ̌ɛn hòk sɛ̌ɛn kîi jàap ... hâi mǎi tá-wii-kuun

     Another section [is as follows: Whoever] insults another, saying [that]...[the latter] habitually tells lies [or] truly habitually speaks ill [of others]...shall be fined [in a] doubled [amount].

Derived terms

• จาบจ้วง
• จ้วงจาบ

Etymology 2

Possibly corrupted from จิบ (jìp). Compare Khmer ចាប (caap).

Noun

จาบ • (jàap) (classifier ตัว)

1. (นก~) weaverbird: any of the birds of the family Ploceidae.

Derived terms

• กระจาบ