Kondiment
German
editNoun
editKondiment n (strong, genitive Kondiments, plural Kondimente)
Declension
editDeclension of Kondiment [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Kondiment | die | Kondimente |
genitive | eines | des | Kondiments | der | Kondimente |
dative | einem | dem | Kondiment | den | Kondimenten |
accusative | ein | das | Kondiment | die | Kondimente |