Polska

See also: polska, pólska, Pólska, polską, and Polską

Lower Sorbian

Proper noun

Polska f

1. Superseded spelling of Pólska.

Declension

Declension of Polska

	singular (uncountable)
Nominative	Polska
Genitive	Polski
Dative	Polsce
Accusative	Polsku
Instrumental	Polsku
Locative	Polsce

---

Polish

Etymology

From Old Polish Polska (“Poland”), from Proto-Slavic poľьska, *poľe *zemľa (“field, plain country”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔl.ska/

• Audio

  (file)

Proper noun

Polska f

1. Poland

Declension

declension of Polska

	singular
nominative	Polska
genitive	Polski
dative	Polsce
accusative	Polskę
instrumental	Polską
locative	Polsce
vocative	Polsko

Derived terms

• (nouns) Polak m, Polka f, polak m, Polaczek m, polaczek m, polski m, polskość f, polszczyzna f, spolszczanie n, spolszczenie n, wypolszczanie n
• (adjectives) antypolski, polski, spolszczony, polskawy

Related terms

• pole

Further reading

• Polska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Polska in Polish dictionaries at PWN