Reconstruction:Proto-West Germanic/hauʀijan
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *hauzijaną.
Verb edit
*hauʀijan[1]
Inflection edit
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *hauʀijan | |
1st sg. past | *hauʀidā | |
Infinitive | *hauʀijan | |
Genitive infin. | *hauʀijannjas | |
Dative infin. | *hauʀijannjē | |
Instrum. infin. | *hauʀijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *hauʀiju | *hauʀidā |
2nd singular | *hauʀisi | *hauʀidēs, *hauʀidōs |
3rd singular | *hauʀiþi | *hauʀidē, *hauʀidā |
1st plural | *hauʀijum | *hauʀidum |
2nd plural | *hauʀiþ | *hauʀidud |
3rd plural | *hauʀijanþ | *hauʀidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *hauʀijē | *hauʀidī |
2nd singular | *hauʀijēs | *hauʀidī |
3rd singular | *hauʀijē | *hauʀidī |
1st plural | *hauʀijēm | *hauʀidīm |
2nd plural | *hauʀijēþ | *hauʀidīd |
3rd plural | *hauʀijēn | *hauʀidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *hauʀi | |
Plural | *hauʀiþ | |
Present | Past | |
Participle | *hauʀijandī | *hauʀid |
Derived terms edit
Descendants edit
- Old English: hīeran, hȳran, hēran
- Old Frisian: hēra, heera
- Old Saxon: hōrian
- Old Dutch: *hōren
- Old High German: hōren
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 83: “PWGmc *hauzijan”