Latin edit

Etymology edit

From ab- (from, away from) +‎ nox (night).

Pronunciation edit

Verb edit

abnoctō (present infinitive abnoctāre, perfect active abnoctāvī, supine abnoctātum); first conjugation, impersonal in the passive (rare, post-Augustan)

  1. to spend or pass the night abroad or away from home, stay out all night
    • c. 177 CE, Aulus Gellius, Noctes Atticae 13.12.9:
      [] ac proptereā iūs abnoctandī adēmptum, quoniam, ut vim fierī vetārent, adsiduitāte eōrum et praesentium oculīs opus erat.
      [] and this is why the right of spending the night away was taken away from them [the tribunes of the plebs], because there was need of their work and supervision so that they may veto injustice.

Conjugation edit

   Conjugation of abnoctō (first conjugation, impersonal in passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present abnoctō abnoctās abnoctat abnoctāmus abnoctātis abnoctant
imperfect abnoctābam abnoctābās abnoctābat abnoctābāmus abnoctābātis abnoctābant
future abnoctābō abnoctābis abnoctābit abnoctābimus abnoctābitis abnoctābunt
perfect abnoctāvī abnoctāvistī abnoctāvit abnoctāvimus abnoctāvistis abnoctāvērunt,
abnoctāvēre
pluperfect abnoctāveram abnoctāverās abnoctāverat abnoctāverāmus abnoctāverātis abnoctāverant
future perfect abnoctāverō abnoctāveris abnoctāverit abnoctāverimus abnoctāveritis abnoctāverint
passive present abnoctātur
imperfect abnoctābātur
future abnoctābitur
perfect abnoctātum est
pluperfect abnoctātum erat
future perfect abnoctātum erit
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present abnoctem abnoctēs abnoctet abnoctēmus abnoctētis abnoctent
imperfect abnoctārem abnoctārēs abnoctāret abnoctārēmus abnoctārētis abnoctārent
perfect abnoctāverim abnoctāverīs abnoctāverit abnoctāverīmus abnoctāverītis abnoctāverint
pluperfect abnoctāvissem abnoctāvissēs abnoctāvisset abnoctāvissēmus abnoctāvissētis abnoctāvissent
passive present abnoctētur
imperfect abnoctārētur
perfect abnoctātum sit
pluperfect abnoctātum esset,
abnoctātum foret
imperative singular plural
first second third first second third
active present abnoctā abnoctāte
future abnoctātō abnoctātō abnoctātōte abnoctantō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives abnoctāre abnoctāvisse abnoctātūrum esse abnoctārī abnoctātum esse
participles abnoctāns abnoctātūrus abnoctātum abnoctandum
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
abnoctandī abnoctandō abnoctandum abnoctandō abnoctātum abnoctātū

Related terms edit

References edit