accomunare
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
accomunàre (first-person singular present accomùno, first-person singular past historic accomunài, past participle accomunàto, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation edit
Conjugation of accomunàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Further reading edit
- accomunare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana