adscriure
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin adscrībere, variant of āscrībere; adapted to inherited escriure.
Pronunciation edit
Verb edit
adscriure (first-person singular present adscric, first-person singular preterite adscriví or adscriguí, past participle adscrit)
- (transitive) to appoint, to assign
Conjugation edit
Conjugation of adscriure (mixed conjugation, irregular, with velar infix)
Related terms edit
Further reading edit
- “adscriure” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “adscriure”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “adscriure” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “adscriure” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.