aequabilis
Latin edit
Etymology edit
From aequāre, aequō + -bilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ae̯ˈkʷaː.bi.lis/, [äe̯ˈkʷäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈkwa.bi.lis/, [eˈkwäːbilis]
Adjective edit
aequābilis (neuter aequābile, adverb aequābiliter); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | aequābilis | aequābile | aequābilēs | aequābilia | |
Genitive | aequābilis | aequābilium | |||
Dative | aequābilī | aequābilibus | |||
Accusative | aequābilem | aequābile | aequābilēs aequābilīs |
aequābilia | |
Ablative | aequābilī | aequābilibus | |||
Vocative | aequābilis | aequābile | aequābilēs | aequābilia |
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
References edit
- “aequabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aequabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aequabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.