alleenstaand

Dutch

Etymology

From alleen +‎ staand.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑˈleːnˌstaːnt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: al‧leen‧staand

Adjective

alleenstaand (not comparable)

1. single, unmarried

   Coordinate term: getrouwd

   alleenstaande moeder ― single mother

Declension

Declension of alleenstaand
uninflected	alleenstaand
inflected	alleenstaande
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		alleenstaand
indefinite	m./f. sing.	alleenstaande
	n. sing.	alleenstaand
	plural	alleenstaande
definite		alleenstaande
partitive		alleenstaands