arruolàrsi (first-person singular present mi arruòlo, first-person singular past historic mi arruolài, past participle arruolàto)
- reflexive of arruolare
- (military) to enlist; to join up
infinitive
|
arruolàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
arruolàndosi
|
present participle
|
arruolànte
|
past participle
|
arruolàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi arruòlo
|
ti arruòli
|
si arruòla
|
ci arruoliàmo
|
vi arruolàte
|
si arruòlano
|
imperfect
|
mi arruolàvo
|
ti arruolàvi
|
si arruolàva
|
ci arruolavàmo
|
vi arruolavàte
|
si arruolàvano
|
past historic
|
mi arruolài
|
ti arruolàsti
|
si arruolò
|
ci arruolàmmo
|
vi arruolàste
|
si arruolàrono
|
future
|
mi arruolerò
|
ti arruolerài
|
si arruolerà
|
ci arruolerémo
|
vi arruoleréte
|
si arruolerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi arruolerèi
|
ti arruolerésti
|
si arruolerèbbe, si arruolerébbe
|
ci arruolerémmo
|
vi arruoleréste
|
si arruolerèbbero, si arruolerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi arruòli
|
ti arruòli
|
si arruòli
|
ci arruoliàmo
|
vi arruoliàte
|
si arruòlino
|
imperfect
|
mi arruolàssi
|
ti arruolàssi
|
si arruolàsse
|
ci arruolàssimo
|
vi arruolàste
|
si arruolàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
arruòlati
|
si arruòli
|
arruoliàmoci
|
arruolàtevi
|
si arruòlino
|
negative imperative
|
|
non arruolàrti, non ti arruolàre
|
non si arruòli
|
non arruoliàmoci, non ci arruoliàmo
|
non arruolàtevi, non vi arruolàte
|
non si arruòlino
|