błędnikowy
PolishEdit
EtymologyEdit
From błędnik + -owy. First attested in 1848.[1][2]
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
błędnikowy (not comparable)
- (anatomy, relational) labyrinth (part of inner ear)
- narząd błędnikowy ― labyrinth organ
DeclensionEdit
Declension of błędnikowy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | błędnikowy | błędnikowe | błędnikowa | błędnikowi | błędnikowe | ||
genitive | błędnikowego | błędnikowej | błędnikowych | ||||
dative | błędnikowemu | błędnikowym | |||||
accusative | błędnikowego | błędnikowy | błędnikowe | błędnikową | błędnikowych | błędnikowe | |
instrumental | błędnikowym | błędnikowymi | |||||
locative | błędnikowej | błędnikowych |
Related termsEdit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
ReferencesEdit
- ^ Dziennik Mód Paryskich: z rysunkami krojów[1], issue R. 9, nr 6, 1848, page 43
- ^ błędnikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further readingEdit
- błędnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błędnikowy in Polish dictionaries at PWN