zabłądzić

Polish

Etymology

From za- +‎ błądzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈbwɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: za‧błą‧dzić

Verb

zabłądzić pf (imperfective błądzić)

1. (intransitive) to get lost, to stray (to unknowingly stray from the right path)

   Synonym: zbłądzić

2. (intransitive) to chance to get somewhere, to happen to be somewhere

   Synonym: zbłądzić

Conjugation

Conjugation of zabłądzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabłądzić
future tense	1st	zabłądzę			zabłądzimy
	2nd	zabłądzisz			zabłądzicie
	3rd	zabłądzi			zabłądzą
	impersonal	zabłądzi się
past tense	1st	zabłądziłem	zabłądziłam		zabłądziliśmy	zabłądziłyśmy
	2nd	zabłądziłeś	zabłądziłaś		zabłądziliście	zabłądziłyście
	3rd	zabłądził	zabłądziła	zabłądziło	zabłądzili	zabłądziły
	impersonal	zabłądzono
conditional	1st	zabłądziłbym	zabłądziłabym		zabłądzilibyśmy	zabłądziłybyśmy
	2nd	zabłądziłbyś	zabłądziłabyś		zabłądzilibyście	zabłądziłybyście
	3rd	zabłądziłby	zabłądziłaby	zabłądziłoby	zabłądziliby	zabłądziłyby
	impersonal	zabłądzono by
imperative	1st	niech zabłądzę			zabłądźmy
	2nd	zabłądź			zabłądźcie
	3rd	niech zabłądzi			niech zabłądzą
anterior adverbial participle		zabłądziwszy
verbal noun		zabłądzenie

Further reading

• zabłądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zabłądzić in Polish dictionaries at PWN