From błoto + -ko. First attested in 1560.[1][2]
- IPA(key): /ˈbwɔt.kɔ/
- Rhymes: -ɔtkɔ
- Syllabification: błot‧ko
błotko n
- diminutive of błoto
- Synonym: błocko
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “błotko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- ^ błotko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- błotko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błotko in Polish dictionaries at PWN