Polish edit

Etymology edit

From błoto +‎ -ić.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈbwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: bło‧cić

Verb edit

błocić impf (perfective ubłocić or zabłocić)

  1. (transitive) to muddy, to bemud to get mud on (to cover, bespatter, or befoul with mud)
  2. (reflexive with się) to muddy oneself, to bemud oneself to get mud on oneself

Conjugation edit

Conjugation of błocić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive błocić
present tense 1st błocę błocimy
2nd błocisz błocicie
3rd błoci błocą
impersonal błoci się
past tense 1st błociłem,
-(e)m błocił
błociłam,
-(e)m błociła
błociłom,
-(e)m błociło
błociliśmy,
-(e)śmy błocili
błociłyśmy,
-(e)śmy błociły
2nd błociłeś,
-(e)ś błocił
błociłaś,
-(e)ś błociła
błociłoś,
-(e)ś błociło
błociliście,
-(e)ście błocili
błociłyście,
-(e)ście błociły
3rd błocił błociła błociło błocili błociły
impersonal błocono
future tense 1st będę błocił,
będę błocić
będę błociła,
będę błocić
będę błociło,
będę błocić
będziemy błocili,
będziemy błocić
będziemy błociły,
będziemy błocić
2nd będziesz błocił,
będziesz błocić
będziesz błociła,
będziesz błocić
będziesz błociło,
będziesz błocić
będziecie błocili,
będziecie błocić
będziecie błociły,
będziecie błocić
3rd będzie błocił,
będzie błocić
będzie błociła,
będzie błocić
będzie błociło,
będzie błocić
będą błocili,
będą błocić
będą błociły,
będą błocić
impersonal będzie błocić się
conditional 1st błociłbym,
bym błocił
błociłabym,
bym błociła
błociłobym,
bym błociło
błocilibyśmy,
byśmy błocili
błociłybyśmy,
byśmy błociły
2nd błociłbyś,
byś błocił
błociłabyś,
byś błociła
błociłobyś,
byś błociło
błocilibyście,
byście błocili
błociłybyście,
byście błociły
3rd błociłby,
by błocił
błociłaby,
by błociła
błociłoby,
by błociło
błociliby,
by błocili
błociłyby,
by błociły
impersonal błocono by
imperative 1st niech błocę błoćmy
2nd błoć błoćcie
3rd niech błoci niech błocą
active adjectival participle błocący błocąca błocące błocący błocące
passive adjectival participle błocony błocona błocone błoceni błocone
contemporary adverbial participle błocąc
verbal noun błocenie

Derived terms edit

verbs

Related terms edit

adjectives
adverb
nouns

Further reading edit

  • błocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błocić in Polish dictionaries at PWN