banalnieć

Polish

Etymology

From banalny +‎ -eć. First attested in 1891.

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈnal.ɲɛt͡ɕ/
• Rhymes: -alɲɛt͡ɕ
• Syllabification: ba‧nal‧nieć

Verb

banalnieć impf

1. (intransitive) to become banal

Conjugation

Conjugation of banalnieć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		banalnieć
present tense	1st	banalnieję			banalniejemy
	2nd	banalniejesz			banalniejecie
	3rd	banalnieje			banalnieją
	impersonal	banalnieje się
past tense	1st	banalniałem, -(e)m banalniał	banalniałam, -(e)m banalniała	banalniałom, -(e)m banalniało	banalnieliśmy, -(e)śmy banalnieli	banalniałyśmy, -(e)śmy banalniały
	2nd	banalniałeś, -(e)ś banalniał	banalniałaś, -(e)ś banalniała	banalniałoś, -(e)ś banalniało	banalnieliście, -(e)ście banalnieli	banalniałyście, -(e)ście banalniały
	3rd	banalniał	banalniała	banalniało	banalnieli	banalniały
	impersonal	banalniano
future tense	1st	będę banalniał, będę banalnieć	będę banalniała, będę banalnieć	będę banalniało, będę banalnieć	będziemy banalnieli, będziemy banalnieć	będziemy banalniały, będziemy banalnieć
	2nd	będziesz banalniał, będziesz banalnieć	będziesz banalniała, będziesz banalnieć	będziesz banalniało, będziesz banalnieć	będziecie banalnieli, będziecie banalnieć	będziecie banalniały, będziecie banalnieć
	3rd	będzie banalniał, będzie banalnieć	będzie banalniała, będzie banalnieć	będzie banalniało, będzie banalnieć	będą banalnieli, będą banalnieć	będą banalniały, będą banalnieć
	impersonal	będzie banalnieć się
conditional	1st	banalniałbym, bym banalniał	banalniałabym, bym banalniała	banalniałobym, bym banalniało	banalnielibyśmy, byśmy banalnieli	banalniałybyśmy, byśmy banalniały
	2nd	banalniałbyś, byś banalniał	banalniałabyś, byś banalniała	banalniałobyś, byś banalniało	banalnielibyście, byście banalnieli	banalniałybyście, byście banalniały
	3rd	banalniałby, by banalniał	banalniałaby, by banalniała	banalniałoby, by banalniało	banalnieliby, by banalnieli	banalniałyby, by banalniały
	impersonal	banalniano by
imperative	1st	niech banalnieję			banalniejmy
	2nd	banalniej			banalniejcie
	3rd	niech banalnieje			niech banalnieją
active adjectival participle		banalniejący	banalniejąca	banalniejące	banalniejący	banalniejące
contemporary adverbial participle		banalniejąc
verbal noun		banalnienie

Further reading

• banalnieć in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “banalnieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 92
• banalnieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego