Galician edit

Etymology edit

Perhaps a back-formation from embarullar, from envurullar, from envurullo, from Latin involucrum.[1]

Pronunciation edit

Noun edit

barullo m (plural barullos)

  1. uproar, din
  2. disorder

Derived terms edit

References edit

  • barullo” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • barullo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • barullo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • barullo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • barullo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “barullo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Spanish edit

Etymology edit

Borrowed from Portuguese barulho or Galician barullo.

Pronunciation edit

 
  • IPA(key): (most of Spain and Latin America) /baˈɾuʝo/ [baˈɾu.ʝo]
  • IPA(key): (rural northern Spain, Andes Mountains) /baˈɾuʎo/ [baˈɾu.ʎo]
  • IPA(key): (Buenos Aires and environs) /baˈɾuʃo/ [baˈɾu.ʃo]
  • IPA(key): (elsewhere in Argentina and Uruguay) /baˈɾuʒo/ [baˈɾu.ʒo]

 
  • (most of Spain and Latin America) Rhymes: -uʝo
  • (rural northern Spain, Andes Mountains) Rhymes: -uʎo
  • (Buenos Aires and environs) Rhymes: -uʃo
  • (elsewhere in Argentina and Uruguay) Rhymes: -uʒo

  • Syllabification: ba‧ru‧llo

Noun edit

barullo m (plural barullos)

  1. uproar
  2. din, noise

Further reading edit