Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch behagelijc. Equivalent to behagen +‎ -lijk.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bəˈɦaːx.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧haag‧lijk

Adjective

edit

behaaglijk (comparative behaaglijker, superlative behaaglijkst)

  1. pleasant, agreeable, comfortable

Inflection

edit
Declension of behaaglijk
uninflected behaaglijk
inflected behaaglijke
comparative behaaglijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial behaaglijk behaaglijker het behaaglijkst
het behaaglijkste
indefinite m./f. sing. behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
n. sing. behaaglijk behaaglijker behaaglijkste
plural behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
definite behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
partitive behaaglijks behaaglijkers

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Negerhollands: behaeglig