bevattelijk

Dutch

Etymology

From bevatten +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɑ.tə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vat‧te‧lijk

Adjective

bevattelijk (not comparable)

1. susceptible, prone [with voor ‘to’]
2. comprehensible, understandable

Inflection

Declension of bevattelijk
uninflected	bevattelijk
inflected	bevattelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		bevattelijk
indefinite	m./f. sing.	bevattelijke
	n. sing.	bevattelijk
	plural	bevattelijke
definite		bevattelijke
partitive		bevattelijks

Derived terms

• bevattelijkheid