voor

See also: võõr and voor-

Afrikaans

Pronunciation

• IPA^(key): /fʊə̯r/

Etymology 1

From Dutch voor, from Proto-Germanic *furai

Preposition

voor

1. before
2. in front of

Related terms

• vir

Etymology 2

From Dutch voor, from Proto-Germanic *furhs

Noun

voor (plural vore)

1. furrow

---

Dutch

Pronunciation

• Rhymes: -oːr
• IPA^(key): /voːr/, [vʊːr]

• audio

  (file)

Etymology 1

From Middle Dutch vore, vor, voor, from Old Dutch fora, fore, from Proto-Germanic *furai. There were originally two distinct Germanic forms, *furai and *furi, which functionally merged in most Germanic languages, including Dutch. The form derived from the former became standard in Dutch, while the latter survives as the dialectal form veur.

Preposition

voor

1. for
2. before
3. in front of

Inflection

Pronominal adverbs of voor

preposition	voor
postpositional adv.	voor
+ het (it)	ervoor
+ dit (this)	hiervoor
+ dat (that)	daarvoor
+ wat (what)	waarvoor
+ iets (something)	ergens voor
+ niets (nothing)	nergens voor
+ alles (everything)	overal voor

Derived terms

verbs

• voordoen
• voorkomen
• voorzetten
• voorzien
• voorzijn

 

nouns

• vooravond
• voordeel
• voorgrond
• voorkant
• voorkasteel
• voorkeur
• voornemen
• vooroordeel
• voorouder
• voorrang
• voorrecht
• voorschrift
• voorvechter
• voorvoegsel
• voorwoord
• voorzitter

 

other

• voordat
• voorgoed
• voortijdig
• voorwaarts

 

Related terms

• voor-

Noun

voor n (plural voors)

1. pro, advantage, upside, positive

   Hij overwoog het voor en tegen. ― He considered the pros and cons.

   Synonym: pro

   Antonyms: tegen, contra

Descendants

• Afrikaans: voor

Etymology 2

From Middle Dutch vore, from Old Dutch *furh, from Proto-Germanic *furhs.

Noun

voor f (plural voren, diminutive voortje n)

1. furrow

Alternative forms

• vore

---

Estonian

Etymology 1

Loaned from Finnish vuori.

Noun

voor (genitive voore, partitive voort)

1. drumlin, an oval ridge formed under glacier ice.

Declension

Inflection of voor (ÕS type 13/suur, length gradation)

	singular	plural
nominative	voor	voored
accusative	voore	voored
genitive	voore	voorte
partitive	voort	voori
illative	voorde vooresse	voortesse voorisse
inessive	voores	voortes vooris
elative	voorest	voortest voorist
allative	voorele	voortele voorile
adessive	voorel	voortel vooril
ablative	voorelt	voortelt voorilt
translative	vooreks	voorteks vooriks
terminative	vooreni	voorteni
essive	voorena	voortena
abessive	vooreta	voorteta
comitative	voorega	voortega

Etymology 2

From Middle Low German vore.

Noun

voor (genitive voori, partitive voori)

1. a row of trucks or any other vehicle carrying a load
2. row

Declension

Declension of voor (type riik)

	singular	plural
nominative	voor	voorid
genitive	voori	vooride
partitive	voori	voore / voorisid
illative	voori / voorisse	vooridesse
inessive	vooris	voorides
elative	voorist	vooridest
allative	voorile	vooridele
adessive	vooril	vooridel
ablative	voorilt	vooridelt
translative	vooriks	voorideks
terminative	voorini	voorideni
essive	voorina	vooridena
abessive	voorita	voorideta
comitative	vooriga	vooridega

Etymology 3

Possibly a loan from Proto-Baltic [Term?], compare Lithuanian vora (“line, row”).

Noun

voor (genitive vooru, partitive vooru)

1. phase, stage, round, e.g in a competition

   Laulukonkursil on kolm vooru. ― There are three stages in the singing competition.

2. (somewhat dated) queue, turn, time

Declension

Declension of voor (type riik)

	singular	plural
nominative	voor	voorud
genitive	vooru	voorude
partitive	vooru	voore / voorusid
illative	vooru / voorusse	voorudesse
inessive	voorus	voorudes
elative	voorust	voorudest
allative	voorule	voorudele
adessive	voorul	voorudel
ablative	voorult	voorudelt
translative	vooruks	voorudeks
terminative	vooruni	voorudeni
essive	vooruna	voorudena
abessive	vooruta	voorudeta
comitative	vooruga	voorudega

References

• http://www.eki.ee/dict/ety/index.cgi?Q=voor&F=M&C06=et