bezeveren

Dutch

Alternative forms

• beseveren (obsolete)
• bezeeveren (obsolete)

Etymology

From Middle Dutch besêveren. Equivalent to be- +‎ zeveren.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzeː.və.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ze‧ve‧ren
• Rhymes: -eːvərən

Verb

bezeveren

1. (transitive) to drool on, to drivel on

Conjugation

Conjugation of bezeveren (weak, prefixed)
infinitive	bezeveren
past singular	bezeverde
past participle	bezeverd
infinitive	bezeveren
gerund	bezeveren n
	present tense	past tense
1st person singular	bezever	bezeverde
2nd person sing. (jij)	bezevert, bezever2	bezeverde
2nd person sing. (u)	bezevert	bezeverde
2nd person sing. (gij)	bezevert	bezeverde
3rd person singular	bezevert	bezeverde
plural	bezeveren	bezeverden
subjunctive sing.1	bezevere	bezeverde
subjunctive plur.1	bezeveren	bezeverden
imperative sing.	bezever
imperative plur.1	bezevert
participles	bezeverend	bezeverd
1) Archaic. 2) In case of inversion.