biðjast

Icelandic

Etymology

From the verb biðja (“to pray, to ask”) + -st (“a suffix which turns verbs into middle voice verbs”). See also the appendix about the Icelandic middle voice verbs.

Verb

biðjast

1. (with genitive) ask
2. (with genitive) pray
3. (with genitive) request

Conjugation

biðjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að biðjast
supine (sagnbót)		beðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		biðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég biðst	við biðjumst	present (nútíð)	ég biðjist	við biðjumst
	þú biðst	þið biðjist		þú biðjist	þið biðjist
	hann, hún, það biðst	þeir, þær, þau biðjast		hann, hún, það biðjist	þeir, þær, þau biðjist
past (þátíð)	ég baðst	við báðumst	past (þátíð)	ég bæðist	við bæðumst
	þú baðst	þið báðust		þú bæðist	þið bæðust
	hann, hún, það baðst	þeir, þær, þau báðust		hann, hún, það bæðist	þeir, þær, þau bæðust
imperative (boðháttur)	biðst (þú)	biðjist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	biðstu	biðjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• biðjast undan (to deny)
• biðjast fyrir (to pray)