bujnąć

Polish

Etymology

From bujać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbuj.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ujnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: buj‧nąć

Verb

bujnąć pf (imperfective bujać)

1. (transitive) to swing, to rock
2. (reflexive with się) to swing, to sway

Conjugation

Conjugation of bujnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bujnąć
future tense	1st	bujnę			bujniemy
	2nd	bujniesz			bujniecie
	3rd	bujnie			bujną
	impersonal	bujnie się
past tense	1st	bujnąłem, -(e)m bujnął	bujnęłam, -(e)m bujnęła	bujnęłom, -(e)m bujnęło	bujnęliśmy, -(e)śmy bujnęli	bujnęłyśmy, -(e)śmy bujnęły
	2nd	bujnąłeś, -(e)ś bujnął	bujnęłaś, -(e)ś bujnęła	bujnęłoś, -(e)ś bujnęło	bujnęliście, -(e)ście bujnęli	bujnęłyście, -(e)ście bujnęły
	3rd	bujnął	bujnęła	bujnęło	bujnęli	bujnęły
	impersonal	bujnięto
conditional	1st	bujnąłbym, bym bujnął	bujnęłabym, bym bujnęła	bujnęłobym, bym bujnęło	bujnęlibyśmy, byśmy bujnęli	bujnęłybyśmy, byśmy bujnęły
	2nd	bujnąłbyś, byś bujnął	bujnęłabyś, byś bujnęła	bujnęłobyś, byś bujnęło	bujnęlibyście, byście bujnęli	bujnęłybyście, byście bujnęły
	3rd	bujnąłby, by bujnął	bujnęłaby, by bujnęła	bujnęłoby, by bujnęło	bujnęliby, by bujnęli	bujnęłyby, by bujnęły
	impersonal	bujnięto by
imperative	1st	niech bujnę			bujnijmy
	2nd	bujnij			bujnijcie
	3rd	niech bujnie			niech bujną
passive adjectival participle		bujnięty	bujnięta	bujnięte	bujnięci	bujnięte
anterior adverbial participle		bujnąwszy
verbal noun		bujnięcie

Further reading

• bujnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bujnąć in Polish dictionaries at PWN