Latin edit

Etymology edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation edit

Verb edit

concionor (present infinitive concionārī, perfect active concionātus sum); first conjugation, deponent

  1. to preach or harangue

Conjugation edit

   Conjugation of concionor (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present concionor concionāris,
concionāre
concionātur concionāmur concionāminī concionantur
imperfect concionābar concionābāris,
concionābāre
concionābātur concionābāmur concionābāminī concionābantur
future concionābor concionāberis,
concionābere
concionābitur concionābimur concionābiminī concionābuntur
perfect concionātus + present active indicative of sum
pluperfect concionātus + imperfect active indicative of sum
future perfect concionātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present concioner concionēris,
concionēre
concionētur concionēmur concionēminī concionentur
imperfect concionārer concionārēris,
concionārēre
concionārētur concionārēmur concionārēminī concionārentur
perfect concionātus + present active subjunctive of sum
pluperfect concionātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present concionāre concionāminī
future concionātor concionātor concionantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives concionārī concionātum esse concionātūrum esse
participles concionāns concionātus concionātūrus concionandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
concionandī concionandō concionandum concionandō concionātum concionātū