coniunx
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Equivalent to coniungō + -s or coniugō + -s.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈkon.i̯uːnks/, [ˈkɔni̯uːŋks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkon.junks/, [ˈkɔnjuŋks]
Noun edit
coniūnx m or f (genitive coniugis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | coniūnx | coniugēs |
Genitive | coniugis | coniugum |
Dative | coniugī | coniugibus |
Accusative | coniugem | coniugēs |
Ablative | coniuge | coniugibus |
Vocative | coniūnx | coniugēs |
Descendants edit
- → Catalan: cònjuge
- → French: conjoint
- → Galician: cónxuxe
- → Italian: coniuge
- → Portuguese: cônjuge
- → Sicilian: còniuci
- → Spanish: cónyuge
References edit
- “conjunx”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “coniunx”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers