czarny

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *čьrnъ

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂar.nɨ/

• audio

  (file)

Noun

czarny m pers

1. (colloquial) black person
2. (derogatory) Catholic priest
3. (heraldry) sable

Declension

declension of czarny

	singular	plural
nominative	czarny	czarni
genitive	czarnego	czarnych
dative	czarnemu	czarnym
accusative	czarnego	czarnych
instrumental	czarnym	czarnymi
locative	czarnym	czarnych
vocative	czarny	czarni

Synonyms

• (black person): Murzyn, czarnoskóry
• (priest): katabas, klecha, sukienkowy

Adjective

czarny (comparative czarniejszy or bardziej czarny, superlative najczarniejszy or najbardziej czarny, adverb czarno)

1. black

Declension

declension of czarny

case	singular				plural
	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	czarny		czarne	czarna	czarni	czarne
genitive	czarnego			czarnej	czarnych
dative	czarnemu				czarnym
accusative	czarnego	czarny	czarne	czarną	czarnych	czarne
instrumental	czarnym				czarnymi
locative				czarnej	czarnych

Synonyms

• kary, wrony

Antonyms

• biały

Related terms

• (adjective) czarniawy
• (nouns) czarniak, czarnuch, czerniak, czernidło, czernina, czerń
• (verbs) czernieć, oczerniać

See also

Further reading

• czarny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czarny in Polish dictionaries at PWN