diábeł

Masurian

Alternative forms

• diábół, dłábuł, (in phrases) diácheł

Etymology

Etymology tree

Proto-Indo-European *dwóh₁

Proto-Indo-European *dwís

der.

Ancient Greek διά (diá)

Ancient Greek δια- (dia-)

Proto-Hellenic *gʷəlnō-

der.

Ancient Greek βᾰ́λλω (bállō)

Ancient Greek διαβάλλω (diabállō)

Ancient Greek διάβολος (diábolos)

bor.

Latin diabolus

lbor.

Old Czech diábel

bor.

Old Polish dyjabeł

Masurian diábeł

Inherited from Old Polish dyjabeł.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdjɒbɛw/
• Rhymes: -ɒbɛw
• Syllabification: diá‧beł

Noun

diábeł m pers

1. (folklore, theology) devil (evil creature)
2. (religion) devil (being from Hell)

Further reading

• Zofia Stamirowska (1987-2024) “diabeł”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur‎^[1], volume 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 35