Esperanto

edit

Etymology

edit

From dialekto +‎ -a.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [diaˈlekta]
  • Rhymes: -ekta
  • Hyphenation: di‧a‧lek‧ta

Adjective

edit

dialekta

  1. dialectal

Ingrian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Russian диалект (dialekt).

Pronunciation

edit

Noun

edit

dialekta

  1. dialect
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 3:
      Iƶorat elläät Leningradan oblastin eri paikois, eri raijonois ja sentää iƶoran keeli senen mukkaa jakahuu eri dialektoihe, eri alakeelii.
      Ingrians live in varous places of the Leningrad Oblast, various raions, and therefore, because of this, the Ingrian language is divided into various dialects, various lesser languages.

Declension

edit
Declension of dialekta (type 3/kana, no gradation)
singular plural
nominative dialekta dialektat
genitive dialektan dialektoin
partitive dialektaa dialektoja
illative dialektaa dialektoi
inessive dialektaas dialektois
elative dialektast dialektoist
allative dialektalle dialektoille
adessive dialektaal dialektoil
ablative dialektalt dialektoilt
translative dialektaks dialektoiks
essive dialektanna, dialektaan dialektoinna, dialektoin
exessive1) dialektant dialektoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Latvian

edit

Noun

edit

dialekta m

  1. genitive singular of dialekts

Norwegian Nynorsk

edit

Alternative forms

edit

Noun

edit

dialekta m or f

  1. definite feminine singular of dialekt