digma
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek δεῖγμα (deîgma).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈdiːɡ.ma/, [ˈd̪iːɡmä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdiɡ.ma/, [ˈd̪iɡmä]
Noun edit
dīgma n (genitive dīgmatis); third declension
Declension edit
Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīgma | dīgmata |
Genitive | dīgmatis | dīgmatum |
Dative | dīgmatī | dīgmatibus |
Accusative | dīgma | dīgmata |
Ablative | dīgmate | dīgmatibus |
Vocative | dīgma | dīgmata |
References edit
- “digma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- digma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Tagalog edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Ultimately from Sanskrit जिह्म (jihma, “arthwart; opposition”).
Pronunciation edit
Noun edit
digmâ (Baybayin spelling ᜇᜒᜄ᜔ᜋ)
- war
- attack against an enemy country
- (figurative) campaign against something bad (such as gambling, drugs, etc.)
Derived terms edit
Further reading edit
- “digma” at KWF Diksiyonaryo ng Wikang Filipino[1], Komisyon sa Wikang Filipino, 2021
- “digma”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018
- Zorc, David Paul (1982) Core Etymological Dictionary of Filipino: Part 3, page 122