dingla

Icelandic

From dingull (“pendulum”) +‎ -a.

dingla (weak verb, third-person singular past indicative dinglaði, supine dinglað)

dingla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að dingla
supine (sagnbót)		dinglað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dinglandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dingla	við dinglum	present (nútíð)	ég dingli	við dinglum
	þú dinglar	þið dinglið		þú dinglir	þið dinglið
	hann, hún, það dinglar	þeir, þær, þau dingla		hann, hún, það dingli	þeir, þær, þau dingli

past (þátíð)	ég dinglaði	við dingluðum	past (þátíð)	ég dinglaði	við dingluðum
	þú dinglaðir	þið dingluðuð		þú dinglaðir	þið dingluðuð
	hann, hún, það dinglaði	þeir, þær, þau dingluðu		hann, hún, það dinglaði	þeir, þær, þau dingluðu

imperative (boðháttur)	dingla (þú)	dinglið (þið)
	dinglaðu	dingliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dinglast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að dinglast
supine (sagnbót)		dinglast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dinglandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dinglast	við dinglumst	present (nútíð)	ég dinglist	við dinglumst
	þú dinglast	þið dinglist		þú dinglist	þið dinglist
	hann, hún, það dinglast	þeir, þær, þau dinglast		hann, hún, það dinglist	þeir, þær, þau dinglist

past (þátíð)	ég dinglaðist	við dingluðumst	past (þátíð)	ég dinglaðist	við dingluðumst
	þú dinglaðist	þið dingluðust		þú dinglaðist	þið dingluðust
	hann, hún, það dinglaðist	þeir, þær, þau dingluðust		hann, hún, það dinglaðist	þeir, þær, þau dingluðust

imperative (boðháttur)	dinglast (þú)	dinglist (þið)
	dinglastu	dinglisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dinglaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dinglaður	dingluð	dinglað	dinglaðir	dinglaðar	dingluð
accusative (þolfall)	dinglaðan	dinglaða	dinglað	dinglaða	dinglaðar	dingluð
dative (þágufall)	dingluðum	dinglaðri	dingluðu	dingluðum	dingluðum	dingluðum
genitive (eignarfall)	dinglaðs	dinglaðrar	dinglaðs	dinglaðra	dinglaðra	dinglaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dinglaði	dinglaða	dinglaða	dingluðu	dingluðu	dingluðu
accusative (þolfall)	dinglaða	dingluðu	dinglaða	dingluðu	dingluðu	dingluðu
dative (þágufall)	dinglaða	dingluðu	dinglaða	dingluðu	dingluðu	dingluðu
genitive (eignarfall)	dinglaða	dingluðu	dinglaða	dingluðu	dingluðu	dingluðu

dingla

From dangla. Probably from Proto-Germanic *dangijaną with original meaning "strike lightly and often". Doublet of dänga. Compare Icelandic dingla, Danish dingle, English dingle-dangle. See also tingeltangel.

dingla (present dinglar, preterite dinglade, supine dinglat, imperative dingla)

Conjugation of dingla (weak)

	Active		Passive
Infinitive	dingla		dinglas
Supine	dinglat		dinglats
Imperative	dingla		—
Imper. plural¹	dinglen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	dinglar	dinglade	dinglas	dinglades
Ind. plural¹	dingla	dinglade	dinglas	dinglades
Subjunctive²	dingle	dinglade	dingles	dinglades
	Participles
Present participle	dinglande
Past participle	—
¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.